پشت هر سکوتم، دوست داشتنیست که نمیدانی... نه جنسش را نه رنگش را فقط من میدانم و دلی که تا ابد برای توست...
و تو مرا با روحانیت شانه هایت می پرورانی و من قالب زیبای تو را در جاودانی ترین جای قبلم جاودانی می کنم از اینکه روزگار تیره است و شب ما تیره است باک نداریم من به فروغ تن اندوهگین تو می نگرم و تو به آتش بازی قلب من...
زمانی از راه می رسد که سکوت، خیانت است.
فاصله آدمارو از هم دور نمیکنه، سکوت دورشون میکنه
من از کسانی که تصور می کنند پر حرفی نشانه دانش، سکوت نشانه نادانی، و دلبستگی نشانه هنر است دوری می کنم.
مدتهاست که آغوش را در آرامش ندیده ام و گویا سالها در ممنوعه های درونم در بندم، صدای شکستن استخوانهایم گوش زمان را می آزارد.باران بی چتر میخواهم و پاییز همان پاییزی که زادروز توسط و همان تولدی که من هرسال به یمن آمدنت در تاریکی شمع روشن میکنم ودعا...
و هیچکس نپرسید با تو چه کرده اند که اینگونه در خلسه ای از سکوت فرو رفته ای
شب ها من را که در آغوش می کشی؛ انگار خدا تمام شهر را به سکوت دعوت می کند تا صدایِ دوستَت دارم های من را در زیر گوشِ تو بشنوند ....
همیشه هراسم آن بود که صبح از خواب بیدار شوم با هراس به من بگویند فقط تو خواب بودی بهار آمد و رفت... از خواب بیدار می شوم می پرسم بهار کجا رفت؟ کسی جواب مرا نمی دهد سکوت می کنند! در پشت اتاقم باران می بارد می پرسم شاید...
سکوت بهترین حالت بیان بی اعتنایی است.
یکی باید باشد از جنس تو از آرام ، پُر از عشق ، پُر از سکوت محکم بغلم کند و آرام در گوشم بگوید : خیالت راحت ... من خیال حضورت را به دنیا نمیفروشم
کاش همه ی دنیا پر از سکوت شه، فقط صدای خنده هات بپیچه ️️️
خلوتی میخواهم کنار تو در سکوت ستاره ها بگویم دوستت دارم آرام بگویی من بیشتر ،، ️️️
یکی مهربانیم را اشتباه گرفت... دم نزدم! یکی صداقتم را نادید گرفت .. سکوت کردم! یکی غرورم را به بازی گرفت... نگاهش کردم! از اینجا به بعد فهمیدم... دنیا جاییست که اگر مثه بقیه نباشی... له میشوی! خواستم مثه بقیه باشم... گفتند تو «خوب باش»!
در این سکوت دمادم – در این عبور خیال – منم و آرزوی پرواز کو؟ بال
در خلوت من ، چه بی امان می تازد من محو سکوت و او به خود می نازد چون میرغضب ، هر آینه ،تنهایی بر گردن من طناب می اندازد
بنشین مرو! که در دلِ شب،در پناه ماه خوش تر ز حرفِ عشق و سکوت و نگاه نیست... ️️️
از کنار تنهایی من که رد شدی، گوشهایت را بگیر، اینجا سکوت آدم را کر می کند
پیشانی ات را به پیشانی ام بچسبان و در چشم هایم خیره شو خسته ام از سکوت این بار می خواهم دوست داشتن را روی لب هایت فریاد بکشم...
آن گاه که مردی به زبان نمی آورد زنی را دوست دارد همه چیز را از دست میدهد حتی آن زن را... و آن گاه که زنی به زبان می آورد مردی را دوست دارد همه چیز را از دست می دهد حتی آن مرد را... در عشق سکوت جنایت...
روز های آخر دلواپسی ... غصه هامان در گلو فریاد شد روی تنهایی ما خطی کشید فصلی از خوشباوری ایجاد شد ما برای زندگی شش خواستیم شانس هم با ما فقط تا پنچ بود بی رخ او شاه دل سرباز نیست بازی ما بازی شطرنج بود شعله های آبی و...
پشتِ سکوتِ من,دریایی از دله باید رها بشیم از بندِ فاصله پشتِ سکوتِ من,فریاد عشقمه عشقی که زاده ی یک حسِ مبهمه حس گذشتن از این روزگارِ بد حسِ گرفتنِ دستِ تو تا ابد.
سکوت نیز شیوه ای از سخن گفتن است.
از بین تمام فضیلت ها، سکوت را انتخاب کن، چرا که بوسیله آن می توانی متوجه عیب های دیگران شوی، و عیب های خود را پنهان کنی.
