متن غم از دست دادن

"خاله رویا"
رویا… نامش بوی خیال می‌داد، رنگ امید داشت، طراوت بهار را با خود می‌آورد. جوان بود، مثل صبحی که هنوز از نور لبریز نشده، مثل شعری که تنها نیمه‌ی اولش نوشته شده و باقی‌اش در رؤیا مانده.

آمد و در دل‌ها خانه کرد، با خنده‌هایی که مثل پرواز...

قدر بودنت را نفهمیدم...
چه دیر فهمیدم که حضورت گنجی بود که بی‌دریغ از دست دادم.

هر لحظه در کنارم بودی، با مهربانی، با سکوتی که پر از عشق بود،
اما من، غرق در روزمرگی‌ها، در هیاهوی بی‌معنا،
قدر آن نفس‌های گرم، آن نگاه‌های آرام را نفهمیدم.

حالا که نیستی،...

*الذین اذا اصابتهم مصیبة قالوا انا لله و انا الیه راجعون‌ *

واژه ها را یاری همراهی نیست
  وقتی بغض  های گلوگیر در همدستی گدازه های آتش و دود گستاخانه حنجره را  بستند تا شانه های بی پناه مان  برای همیشه خمیده گردد ، گریزی نیست جز شمارش  هق هق...

آخرین تصویر تو غلتید و افتادش به خاک.
در همان لحظه که میرفتی و اشکم شد روان.

فراموشم نمی‌شوی هرگز...

به خوابِ شیرینم اندری هنوز؛

برایم روشن است چون روز؛

روانت جاری است این‌جا...

تو را می‌بینم هر شب، در رویا...

تو را که پاورچین پاورچین،

می رسی تا دیواره‌ی احساسم؛

و در جاریِ شبانه‌ی احساس،

می‌آیی به سویم،

با دستی، پر از گلِ یاس...

بـہ ـבست باـב سپرـבم تمام یاـבگارت را

میدانم که اولین عشقت بود
تا همیشه هم در قلبت میماند
اما ...او حالا رفته
مدتهاست که نیست
مرا ببین
که دوستت دارم
و حتی با نگاه های نافذم نوازشت میکنم
برای تو از جان هم دریغ ندارم
اولین عشقِ من؟؟
دلت می آید من از همان سمِّ تلخی بنوشم...