متن چال گونه

می لرزد گسل ھای دلم!
انگار فوران کرده؛
آتشفشان جزیره ی رخ پر مھرش
به عشاق بگو
پا پس بکشند
از حوالی چال گونه اش!
خاکستر می کند
شراره ھای مذاب لبخندش...

چال گونه نشان لبخند است

ھرروز سیاه چاله چشمت
سپس
چاه گونه ات را میبینم
ببین
اینچنین از چاله به چاه می افتم
تو بخند،
وبانگاھی من،
کیش و مات

من در چال گونه های متبسم سبزت
بوسه ای نیلوفری خواهم کاشت

به چال گونه ات افتد دل ما تا که میخندی
بنازم لعل گلگونت که در دل بردن استادی

خندیدی و چال گونه ات پیداست

یه لحظه بخند،
کتار لبت ،در میان چال گونه ی زیبایت
مرا دفن کن

باران سال های مشروطه ی منی تو
آه منی به مهمان نوازی بادگیرها
بخار نفس هایم
روی شیشه ی پنجره ای
وقتی می نویسمت
گردوهای تازه ی بی تاب پوست منی
بالنگ منی تو
نگاه کردن به پامچال بهار منی

دلتنگی تهرانی و کوچه های دربند
چنارهای تازه سبز ِکوچک...

افتاده ام درست ته چال گونه ات
پای دلم شکسته و بهتر نمی شود

...تو عطر نفس های کاج منی
باران سال های مشروطه ام
بر چال گونه ام
شیار چانه ات
نوازش موهای منی تو

زیبایی می تواند بی رحم باشد
درست شبیه چال ظریف گونه ی چپ تو
وقتی عمیق می خندی...

طاقت دلبری هاتو،اون خندیدناتو،اون چال گونه هاتو
ندارم ندارم

به چال گونه ی عاشق کشی مستانه معتادیم
خدا شکرت که در دام بلای عشق افتادیم

چال می افتد کنار گونه ات وقتی تبسم میکنی
نا مسلمان شهر را این چاله کافر کرده است

خوش به حالت چال گونه داری
جایی هست برای
چال کردن اشک هایت...

سیاه چاله است چال گونه ات
رحم کن نخند

چال گونه هایت بهاری است
که چال میکند زمستان را

لبخند که می زنی یوسفی میشوم که بی هیچ برادری در چال گونه ات گم میشوم

زیباترین چال دنیا چال گونه ی توست
لختی بخند

بعضیا همچین میگن ما چال لپ داریم که انگار چاه نفت دارن
حالا خوبه یه عضله تو صورتشون فلجه
چطوری فلج

عشق از این بیشتر ؟ که تو لبخند بزنی،من هم برای چال گونه ات بمیرم

چال های گونه از خطرناکترین دام های شناخته شده در جهان است.
با احتیاط لبخند بزنید

در دو چال گونه ات
دنیای من جا میشود
عاشق دنیای خویشم
لحظه ی خندیدنت

تو سیاه چال گونه ات دل من حبس شد