متن عشاق

من، فدای خنده های نوگلِ لبهای تو؛
نازِ آن نابِ نگه؛ وقتی به ما می‌آوری!

عشق می گیرد دل از: گلبوسه های پرشعف؛
صد تشکّر از تو چون: این سان صفا می‌آوری!

آاای خانم غمزه هایت ریخت می خواهیدشان
می خرند عشاق اینطوری نیندازیدشان

می برند و پشت ویترین ها نمایش می نهند
دیدنی هستند، باید با دل و جان دیدشان

وقت لبخندت جواهرسازها مستاصلند
بین لبخند شما و برق مرواریدشان

خانم اینها که دلِ آدم اسیرش می شود
از کدامین بندر...

درمان دل ما نشود جز به تبسم
عشاق تو بیمار همین طرز علاج اند

آاای خانم غمزه هایت ریخت می خواهیدشان
می خرند عشاق اینطوری نیندازیدشان

می برند و پشت ویترین ها نمایش می نهند
دیدنی هستند، باید با دل و جان دیدشان

وقت لبخندت جواهرسازها مستاصلند
بین لبخند شما و برق مرواریدشان

خانم اینها که دلِ آدم اسیرش می شود
از کدامین بندر...

پاییز که می شود
خدا غزل می گوید
پر از مراعات نظیر و آرایه

انار و لب یار
رنگ عشاق و برگها
باران و چشمان
سرد و زرد و درد
خش خش برگ و خس خس سینه
غُرغر و شُرشر و نَم نم ابرها

قافیه باران و ناودان
ردیفش چتر...

طرح زیبای تنش آه خدا عالی بود
جای یک بوسه میان من و او خالی بود

بارش نم نم باران و غروب پاییز
بوی خاک و نم باران چه قدر عالی بود

خنده بود و غزل و عشق، دو فنجان قهوه
روی آن میز فقط خنده و خوشحالی بود

قهوه...

باور نکنی هرکس لبخند به رویت زد

این شهر که می بینی عشاق دغل دارد

صفحه ی امروز را با شعر زیبا میکنم
حسِ سرد این روزها را با چند؛بیت
گرم و شکیبا میکنم...
مقصدم را در مسیر عشق پیدا میکنم ...
من دوباره در بهاران
جرعه ای از این غزل؛ را نذر مردم میکنم....
من بهارم
شور و مستی در نگاهم ...
من دوباره...

عشق قرار است
قسمت لذت بخشِ زندگی باشد
با این حال ما هیچ کسی را بیشتر از
آن هایی که دوست داریم،
آزار نمی دهیم و از آنان آزار نمی بینیم.
میزان ظلمی که عشاق به هم روا می دارند
دشمنانِ خونیِ ما را شرم زده می کند.

برگ ها می ریزند
مثال ریزش گلبرگ ها
روی سر عروس زیبای بهاری
پاییز می رسد از راه
خوشحال و شادمان
چون که می داند
عشاق دل باخته
دستانشان به هم
روی برگ های خشک الوان
سرود عشق می خوانند
ونقاشان می کشند تصویر زیبایی ها را
نوازندگان می نوازند...

یا نور
یکی بود ... یککککی نبود
بانوی زیبایی بود به نام بهار
مخمل سبز نگاهش هزار دل پشت معجر خود داشت
به بلوغ رسید و نامش شد تابستان
... و حالا در این برهه از زمان ؛
در اوج آزاداندیشی ؛ به سنی رسیده ؛
که نامش شده پاییز...

کاش دوست داشتن مسری بود،
آن زمان بود که تمام عاشق ها
کمین میکردند تا بوسه از لبان معشوق بدزدند
هوا از نفس های عشاق پرمیشد،
عشق دامان معشوقه های از همه جا بی خبر را می گرفت
بعد از آن بود که شهر پر میشد از احساس

شاید دیگر...

قاصد شرمنده از قاصدکِ آرزو
باخبر از پرپر شدنِ بالِ خیال
و غرق از عرقِ غم؛
بر جبینِ عشق
طبلِ ماتم می کوبد،
های های آشنا...
می نشیند بر گوش غریب
دست به دامانِ که شوی..؟
معرفتِ عشق؛
دست در دستِ کوچِ ابدی
بگریخت از خانه ی دوست،
لیکن اِی...

امشب شهادت نامه عشاق امضا می شود

فردا ز خون عاشقان این دشت دریا می شود

امشب کنار یکدگر بنشسته آل مصطفی

فردا پریشان جمعشان چون قلب زهرا می شود

امشب بود برپا اگر این خیمه خون خدا

فردا به دست دشمنان برکنده از جا می شود

امشب صدای خواندن...

میدانم
سرانجام روزی
مرا میان کشتزار های گندم
و یا بین شقایق ها
که از خون دل عشاق روییده اند
دفن خواهند کرد
روزی همه این تب و تاب
تمام این شعر های بی قافیه
گل سرخی می شوند و
از میان خاکم می رویند
شاید کودکی مرا چید
و...

می لرزد گسل ھای دلم!
انگار فوران کرده؛
آتشفشان جزیره ی رخ پر مھرش
به عشاق بگو
پا پس بکشند
از حوالی چال گونه اش!
خاکستر می کند
شراره ھای مذاب لبخندش...

بامن بگو بامرگ دربستر چه بایدکرد
بازندگی این قرص خواب آورچه بایدکرد

مرداد را با گرمی خون تو طی کردیم
با سردی پایان شهریور چه بایدکرد

دنیا به قصدکشتن ما دلبری ها کرد
مادیو راکشتیم با دلبرچه بایدکرد

یاکاسه رالبریز کن یاجام را بشکن
ساقی ! تو می دانی که...

مهم نیست ولنتاین یا سپندار مذگان

هر دو بهانه اند برای اینکه به تو بگویم



بی بهانه دوستت دارم

ما که سالهاست بهم رسیدیم برای همه عشاق ارزومندم این وصال را

گویند
که‌عُشّاقِ‌جهان‌عقل‌ندارند
یعنی‌توخری،من‌به‌مراتب‌ز‌توخرتر!

گویند که
عشاق جهان عقل ندارند
یعنی تو خری
من به مراتب ز تو خر تر....