ای کاش ! کمی شهر مراعاتم کند... که هوایش هنوز هم بوی عطر تورا میدهد...
غصه هایت را به برگ های درختان آویزان کن چند روز دیگر می ریزد!
این همه ناز دو چشمان سیاهت شده است ساز دلم... من به مضراب دلم چنگ زنم تار کنم ، زخمه زنم ، زلف تو را... ساز کنم ، ناز کنم آن دوتا چشم تو را... ای که آواز لبت مست کند جان دلم... ای که گر خنده کنی قفل زنی...
روزی متوجه می شوی هیچ چیز در زندگی ، آن قدر که تو تصور می کردی جدی نیست ...
هر دو جا مانده ایم تو در دلِ من من از دلِ تو
پدر همان کسی است که؛ هرگز... سایه منتِ مهرش را حتی در نگاهش ندیدم!
مشکل اینجاست که شب ها دقیقاً دلتنگ آن هایی میشویم که براى فراموش کردنشان جان کندیم...
همیشه که قرار نیست وقتی یکی اومد تو زندگیت باهاش به مقصد برسی! بعضیا میان تا بفهمی مسیری که میرفتی اشتباه بوده ...
کاش آدم ناراحت شه.. دلش بگیره... گریه کنه... زجه بزنه.. ولى نَرسه روزى که مثل یه تیکه سنگ بى تفاوت شه...
یه شیشه وقتی که میشکنه لبش تیز میشه بعدش میخوای آدمی که دلش شکسته همون آدم سابق باشه…
دوستت دارم های من همان بار کج است که هیچوقت به خانه ی دلت نرسید!
همه میخوان تو خوب باشی، ولی نه بهتر از خودشون!!
وقتی کسی داره با تمام وجود نصیحتت میکنه ، مخاطبش تو اون لحظه تو نیستی خودش در گذشته شه !
درک نشدن شاید بدترین چیزی باشه که آدم تو زندگی میتونه تجربه کنه...
سر سوزنی اگر مرا میخواست….. زمین و زمان را به هم میدوختم!
گاهی اوقات بی قانونی ؛ عجیب بیداد می کند در عاشقی …. یکی دور می زند … اما …. دیگری جریمه میشود و تاوان میپردازد …
هرچقدرم که خوب باشی آخرش ازت یه آدم بد میسازن که راحت تر فراموش شی
یک جایی میرسد که آدم دست به خودکشی میزند نه اینکه یک تیغ بردارد رگش را بزند نه قید احساسش را میزند.
ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ باید ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺁﺩم ها ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺘﻮانند ﺩﺭ ﻗﻠﺒﻤﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ، ﻧﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﺎﻥ !
گاهی ما عکس ها را می سوزانیم... و گاهی عکس ها ما را...
یه لحظه به خودم اومدم دیدم چقدر خودمو حیف کردم .. چقدر آدماى مفت برام گرون تموم شدن !
سعدی هم تو مصرع ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی خیال معشوقشو راحت کرده خیال معشوقتونو راحت کنین همیشه
آدمی بودن غم انگیز است وقتی هوای آسمان به سرت بزند و بال پرواز نداشته باشی...
مصرف بیش از حد احترام باعث سرگیجه بعضیا میشه!!!! باید در مصرف اون... صرفه جویی کرد!
