پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
باران روز بی کسی! یعنی: سیامکیک عمر با دلواپسی... یعنی: سیامکهر آه سرد و دم به دم! یعنی: سیامک اردیبهشت زرد غم! یعنی: سیامکآواره ی اندوه ها! یعنی: سیامکتنها رفیق کوه ها! یعنی: سیامکشب گریه های بی صدا! یعنی: سیامکافتادن بی دست و پا! یعنی: سیامکپایان تلخ جست و جو! یعنی: سیامکبغضی میان گفت و گو! یعنی: سیامکپسکوچه های عمق شب! یعنی: سیامکاشکی به رنگ سرخ لب! یعنی: سیامکمصلوب زهر نیش ها! یعنی: سیامکدلمرده ی تشویش ه...
آسمان شد فرش زیر پای عشقدل نبود آن روز دلبر خلق شد!خاک عطرآگین به ناز و بوسه بودنور پاشیدند و دختر خلق شد!◾شاعر: سیامک عشقعلیروز دختر بر تمام دختران سرزمینم مبارک🌷...
در اوج درد و غم، مراقبت هستم!ای آخرین همدم! مراقبت هستم!همیشه جنگیدم، برای لبخندتاگر بمیرم هم؛ مراقبت هستم!◾شاعر: سیامک عشقعلی...
ای صدایت بهشتی ترین موسیقی همیشه!ای نگاهت بوسه گاه کلماتم!این دست ها چه معصومانه می مکند گرمای عشق را از دستانت!و چه کودکانهدر آغوشت به خواب رفته این مرد،که طعم ملیح خنده هایتدر وسعت جهانشبه جریان انداخته ترنم خشکیده ی رود را!حافظه ی کلماتم را پاک کناز سکوت دم کرده ی روزهای تنهاییاز ازدحام بغضاز خنجرهایی که به قلبم از پشت نشانه شدنداز دلمردگی پاییزانه ی کوچه های بن بستاز سوختن مظلومانه ی شعرهایم به دست حسادتاز هرچه...
سپردی دست دریا قامتت رانشان دادی غرور ملتت راچه راحت با شکستن ایستادینوشتم تا بخوانی عزتت راتو سبزی تا ابد نیلوفرانهکه با خونت سرودی هیبتت رابه جنگ موج ها چون صخره بی تاببه گرمی می کشانی طاقتت راتو رفتی بعد دخترها نوشتند: برادرجان ببوسم غیرتت را!◾شاعر: سیامک عشقعلینثار روح شهید حمیدرضا الداغی...
ای زنده ترین رنگ عشقای بال و پر یاغی ها!دریاشدنت غوغا کرد در خاطره ی باقی هاصد کوه دوباره پا شد از غیرت الداغی ها!◾شاعر: سیامک عشقعلینثار روح شهید حمیدرضا الداغی...
خورشید من!ای پیامبر زندگی بخش شاعرانگی هایم!ای همیشه ی شیرین زیباییکه حسرت تسخیرت،در ذهن آینه های شهر نبض می زندو فردا با پرچم سفیدشدر اقراری معصومانهشهادت می دهد بی تکرار بودنت را!با من چه کرده ای؟که هرروز عابدانه می نشینم به ستایش تو!قداست نامت را می بوسمهوایت را کودکانه نفس می کشمو از هر نقطه ی اندامت،به شعر می رسم!فراموش کرده ام هرچند...تاریخ اصابت مهرت را به قلبمهرچند شاهدی ندارم که مرادر انظار کوچه ...
فرزند همیشه ی همین جا هستمدلبسته ی ساده بودنم تا هستم...با غصه رفیق و خنده بر لب دارممن شاعر قلب های تنها هستم!◾شاعر: سیامک عشقعلی...
دوستت دارم و گاهی از خدا هم بیشتر!یک نفر هستی ولی از اهل عالم بیشتر!شاعر: سیامک عشقعلی...
دریا به وقت عاشقیگاهی پر از درد است و گاه،آوار طوفان می شود!اما تو باز عاشق بمان!هرکس از عشقش بگذرد؛آخر پشیمان می شود!◾شاعر: سیامک عشقعلی...
امشب شب قدر است... خلصنا من الهم!یادی کن از من با قنوت هر دعایتدروازه های آسمان وا شد دوبارهقرآن به سر تا صبح بیدارم برایت...ای حاجت معصوم من امشب روا شو!گل داده بغض چشم هایم در هوایت...◾شاعر: سیامک عشقعلی...
اگر با بی کسی پیوند دارمخزر را مثل یک لبخند دارمشقایق های تاریخم پر از درد به خون و بغض شان سوگند دارمکه صلح و سادگی تا بوده با منغروری سخت ثروتمند دارمهزاران کوروش از جنس حقیقتازل را تا ابد فرزند دارمخلیج فارس با من می درخشد و از نام خدا سربند دارمطلوع بی غروب و عاشقانهبه روی قله ی الوند دارممن ایرانم! و تا هستم تا همیشهشکوهی سبز و بی مانند دارم!◾شاعر: سیامک عشقعلی...
تا آخر این شعر با قلبت بیا! یادت می آید...خانم من! ای بهترین! ای با وفا! یادت می آید؟ یادت می آید دست هایم شد جدا از دست هایت؟تا مرگ رفتم... بازگرداندی مرا... یادت می آید؟ تا طعم خوب باتوبودن را چشیدم قصه لرزید یک شهر دشمن شد برای عشق ما... یادت می آید؟ حال تو را از هرکسی با اشک می پرسیدم هرروززندان شد این دنیا برای ما دوتا...یادت می آید؟ سجاده ام از درد سر می رفت هرشب با هوایت...تنها تو را می خواستم با هر دعا... یادت می...
مردم نمی دانند دردم چیست انگار از عشق او هرروز بیمارم بفهمید!دیوانه ام! دلبسته ام! بدجور گیرم...آقای قاضی دوستش دارم! بفهمید!◾شاعر: سیامک عشقعلی...
باز هم تب کرده احساسم ببینای خدای کوچک اشعار من!می نویسم با تمنا با جنونتا بخواند عشق بی تکرار منباز هم می بوسمت در عطر گل ذهنم از پروانگی سر می رود ای تو تنها آرزوی قلب من با تو رویایم چه زیبا می شود!کهکشان راه شیری مات تو ماه با زیبایی ات تفسیر شد دیدمت دل باختم در لحظه ایبعد از آن دنیای من درگیر شد من تلاطم، کوه، یک دریا نیاز مثل رودی تا نگاهت جاری ام سینه ام آتشفشانی از غزلمن شراب کهنه ی بیجاری ام!من هم...
تا آخر بغض می دوی خانم!با گریه به خواب می روی خانم!از دامن شب ستاره می چینیهمبستر ماه می شوی خانم!گل داده ترانه از سرانگشتتیک دشت شکوفه مرده در مشتتاز روح تو درد می چکد بر خاک انگار که نیست سایه ای پشتتاز رسم بد زمانه دلگیریهر روز به یک بهانه دلگیری آنقدر شکسته اعتمادت؛ از/هر جمله ی عاشقانه دلگیریدر خواب به روی تخت محدودیدر خانه ی خود چه سخت محدودیاز هر طرفی تو را بخوانم، بازدر قصه ی شوم بخت دلگیری اندوه گر...
نکند گریه کنی بعد، خدا گریه کند...نکند آه تو در کوچه ی ما گریه کند تو اگر اخم کنی شعر مرا می کشد وشبم آواره ترین است کجا گریه کند...کلماتم غم چشمان تو را می شنودغزل از بغض تو سررفته بیا گریه کند نکند لحن قنوتت بشود قصه ی ابر و زمین باتو به هنگام دعا گریه کندنکند باز تو دلتنگ منی کنج سکوتکه کسی آمده در آینه تا گریه کند نکند ماه در این پنجره خوابش ببرد برسد صبح و تو را باز تو را گریه کند تب عاشق که جهانش پر کوه ا...
پر زد وفا از قلب مان با بی کسی فامیل شد غیرت میان حرف ها، همرتبه ی آجیل شد!دق کرد فردین، کوچه اش شد کوچه ی نامردهاقیصر به خاک غم نشست! مردانگی تعطیل شد!شاید به ظاهر دیده باشی شهر از فرمان پر استاما در آخر هر برادر بدتر از قابیل شد!خوردند نان سفره ام را ناتنی ها روز و شب پشت سر من از بدی پرونده ها تشکیل شد!در روز تنهایی کسی نشنید فریاد مرا روز خوشی هی ادعا در دستشان زنبیل شد!با ریش های خود تبر بر ریشه ی حق می زدنددر...
فرقت که زهر تیغ را بوسید بابا!ابلیس در هرگوشه می خندید بابا!یک عمر می ترسیدم از آن روز؛ آخر آمد و سرخ از بغض شد خورشید بابا!ای فاتح مظلوم! ای تنهاترین یار!این شهر قدرت را نمی فهمید بابا!خاک از تو می آموخت خاکی بودنش راخیبر از اعجاز تو می لرزید بابا!ای مهربان با سفره ی شام یتیمانای بهترین! زیباترین امید بابا!هرجا نبرد حق و باطل بود گفتند: انگار مثل شیر می جنگید بابا!ای کاش مادر بود زخمت را ببندداما یقین دارم ت...
حرف هایت فلجصدایت روی گسل غربتسایه ات زخمیچشم هایت شهادت می دادکه از آواره گی می آمدی!گفتی بغلم کن!و من عاشقت بودمدر بی مرزترین لحظه با دردهایی مشترک!من:انگشتری بودم که در بیابان خواب هایتپیدا می کردی!تو:ماه بودی،بالای سرممی درخشیدی...آنقدر نزدیک که می توانستم زخم هایت را درک کنم!مثل گنجشکی که اعتمادش رابه آغوش دختری مهربان سپرده[ از ترس بی رحمی شکارچی ها! ]مثل نهنگی که در آرامش اقیانوسضجه اش را س...
چشم های عاشقت شد شاعر این مثنویحرف هایی دارم ای زیبا که باید بشنویخوب من! دلخواه من! ای اولین و آخرین!هیچ می دانی خدای من شدی روی زمین؟هیچ می دانی که عشقت شد دلیل بودنم؟قلب من هستی و با من زنده ای دور از تنم!زندگی دادی به من، هربار ممنونم هنوز...من خدا را هم به اعجاز تو مدیونم هنوز!مستم از عطر تن مثل گل یاست ببین!؛شعرهایم را معطر کرده احساست ببین!ناامید از عشق بودم مرگ در من زنده بودشعر در من بغض می شد غربتم را می ...
باید رها می کرد بغضم دامنت راباید به آتش می کشیدم رفتنت راآنقدر نامحرم شدی، در هیچ شعریدیگر نمی بوسم لبت را، گردنت را...◾شاعر: سیامک عشقعلی...
دخترم!حتی اگر زمیناز انقراض پلنگ ها پر شد،تو همچنان و همیشهماه بمان!نه در چشمهنه در اقیانوسکه در دامن آسمان!و رسالت شیرین تو همین تابیدن روشنایی ستبه نام زن...◾سیامک عشقعلی...
حالا که پرچم ها سیاه هستند!و جنگ دارد شیوع پیدا می کند،بیا از عشق بگوییم!شاید آدمیزادتفنگش را زمین بگذاردو نگاهشدر رنگین کمان زندگیلبخندی را دنبال کند که می رسد به آزادی!به انسانیت! به دوستی! به ... به ...هرچند خوب بودن در حال انقراض استاما؛بیا از عشق بگوییم!◾سیامک عشقعلی...
همه ی حرف مرا می دانیننویسم هم اگر، می خوانیو چه خوشبوست هوایت اینجاتو گلی! وسوسه ی کاشانی!تو طلوع خزری با هر صبحتو خلیجی! ابدی می مانی!تو دماوند غرورم هستیبه خدا سبزتر از گیلانی!من و دریا به تو عادت داریمتو تلاطم تو خود طوفانی!تو هویت! تو تمام بودن!تو شبیه وطنم ایرانی!همه گفتند بگو نامت چیست؟منم آن شاعر کردستانی...◾شاعر: سیامک عشقعلی[ از مجموعه ی سه گانه ی غزلیات سیامک عشقعلی ]...
باز هم بوی خوش یاس آمد مرد دریایی احساس آمد یک صدف داد به شب اقیانوسشوق رقصید که الماس آمد قصه ی آب و ادب شد تفسیر آیه ی غیرت و اخلاص آمدباوفا بود به عهد ماندناجمل و افضل فی الناس آمد دامن عرش معطر شد و عشق در هیبت عباس آمد◽شاعر: سیامک عشقعلی...
مرگ، بیداری عجیبی ست!ناگهان چشم هایت را باز می کنیو دیگرخوابت نمی برد...| سیامک عشقعلی |...
خانم! وقتی گنبد آقارو دیدی...غم و تنهایی مو یادت بمونه...بگو: اینجا یکی با قلب خستهسلام بی کسیشو می رسونه!قنونت وقتی از بی تابی پر شدبگو دنیای ما درگیر دردهبگو اینجا هوامونو ندارن بگو حال و هوامون خیلی سرده...ضریحش رو که بوسیدی با گریهبگو از زنده بودن دل بریدیم!جوونی مون به باد آرزو رفتبگو چیزی به جز حسرت ندیدیم!بگو از بس که هیشکیو نداریممیایم اینجا به امید یه لبخند!بگو تنهایی ما قد نمیدهبه صبر و حکمت کار خداون...
مرا مادرانه تر به آغوش بکش! درد درددرد می چکد از تمام وجودم...لب هایم را دوخته انداما سکوتم...سکوتم را نوازش کن!با سکوتم حرف بزن!سکوتم را گوش کن! و بعد؛ بگذار بخوابم...هزار سال دیگر بیدارم کنخواب مرحم است ولی برای دردهای عمیقشایدباید بمیریم...«سیامک عشقعلی»Hug me more motherly!the painthe painthe pain It drips from my whole being...My lips are sewnBut my silence...Caress my silence!Ta...
فشنگ هامان که تمام شد سازت را بردارشعر از منآواز از توو رقص،از مشت ها! کلمه تمام نخواهد شد برای آزادی! «سیامک عشقعلی»...
به تلخی بغض خود را خورد شاعرخیال نازکش پژمرد شاعرتمام زخم های بودنش رابه یاد آسمان آورد شاعرهمین دیروز بود انگار یک شعر در عمق سینه اش افسرد شاعرچه شب هایی که با یک قرن اندوهمیان گریه خوابش برد شاعرغرورش را به دست رودها دادو تنها بود... تنها مرد... شاعر...«سیامک عشقعلی»...
غم از لبخندمان جاری ست داداش! تو می دانی دلیلش چیست داداش؟بیا تاریخ را باهم بخوانیم زمین جای قشنگی نیست داداش! برای صبح فردا قد کشیدیمولی خورشید را هرگز ندیدیمپر از پرواز بودیم و شکفتن دویدیم و دویدیم و دویدیم...برای فصل بهتر درس خواندیم چه شب ها را که باهم گشنه ماندیمنشد این زندگی زیبا و افسوسجوانی را به پایانش رساندیم چه معصومانه با امروز سردیم! شبیه برگ پاییزیِ زردیم بگو آن ساده بودن ها کجا رفت بگو با کودکی ...
عشق را یک قطره می بینی اگر، دریا علی ست! شاهباز دین و جنگ راه حق، تنها علی ست! در عمل یک مرد خواهی دید از دلبستگییاور بی سرپناهانِ ابد مولا علی ست!در صبوری کوه را تفسیر کرد اعجاز اوهست او با حق و حق همواره هرجا با علی ست! رسم خاکی بودنش را می پرستد آسمان ساده باش ای شیخ! تفسیر تواضع تا علی ست! مادرم از کودکی آموخت مهرش را به منذکر ما دلدادگانِ آل احمد یا علی ست! ◽شاعر: سیامک عشقعلیپیشاپیش میلاد حضرت علی(ع)ه...
به خدایی که قبولش داریبه همین غربت سردم خانم! به نوشتن، به قلم، این احساسو به تنهایی و دردم خانم! به همین قبله ی حقانیت به شکسته شدنِ قلبم که...به شب و روز تمام عمرمبه تو آن شیرزنِ قلبم که...تو خودت باخبری از حالم دل من نیست جدا از یادت تو خدای کلماتم هستیو چه شیرین شده ام فرهادت!تو بخندی دل من آباد استتو دلیل تب و تابم هستی!و تو هر شعر مرا می سازیو تو یعنی همه شور و مستی! تو بزن زخمه به سازم، زخممبشود با...
بغض کرده شبیه هوایی تلخخسته مثل سقوط شده بود! با خودش هم نداشت سر حرفیاو دچار سکوت شده بود...◽شاعر: سیامک عشقعلی...
همه گفتند که او شاعرِ غم هاست پدر! مگر این زخمی دلگیر خودش خواست پدر؟ من و یک سایه ی تنها، من و یک شهر سکوتپسرت خسته ترین آدم دنیاست پدر! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
باید برای یوسفت یعقوب باشیتا در نگاه چشم او محبوب باشیآرامش آغوش گرم یار زیباست عاشق شدی تا غرق در آشوب باشی...◽شاعر: سیامک عشقعلی...
می آیی؛شهر با تمام هرچه که هست، می رود! سلام می دهی؛هفت «سین» می روید از «حال» پنجره ها!صدایم می زنی؛اسمم ترانه می شود بر لب کودکان گل فروش!می خندی؛هزار دختر،از کوچه تا آفتاب می رقصند!مرا می بوسی؛و شاعر می شوم! سیامک عشقعلی...
اگر غمگین و مایوسم خداحافظ!اگر بعد از تو می پوسم خداحافظ!شب از تنهایی ام سرشار شد امشبو خاموش است فانوسم خداحافظ!غرور بغض قاجارم در این غربتکه مغلوب بدِ روسم خداحافظ!مرا دیوانه می نامند بعد از تواسیر آه و افسوسم خداحافظ!چه بی تابم! چه دلگیرم! چه دلتنگم!تو را با گریه می بوسم... خداحافظ!◽شاعر: سیامک عشقعلی...
ای دل آشوب! دل آزرده! بخند! بین این مردم افسرده بخند! زندگی جنگ عجیبی ست و سختتیر هم قلبت اگر خورده بخند! دست های کج تقدیر اگردلخوشی های تو را برده بخند! آرزو کن! به خوشی قصه بساز!خیر باشد و برآورده! بخند! می رسد باز به باران و بهار بغض هر غنچه ی پژمرده بخند! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
فرق داری با تمام مردم این روزهاآمدی با قصه ای سبز از گل و دلبستگی! بودنت خورشید را آورد در دنیای من با حضورت رفت از هر فصل سالم خستگی! گاه در تنهایی ات درگیر هستی با جنونمثل دیروز است در تکرار غم فردای تو ناگهان یک روز، یک جا، یک نفر در قصه ای می شود آنکس که می خواهد دل و دنیای تو! آمدی تا خنده هایت عشق را معنا کند آمدی تا بشکفد شیرین ترین مفهوم «زن» شعرهایم را به چشمان تو مدیونم هنوز آمدی از سر بگیرم زندگی را ماه من! ...
چیزی نگو از دلخوشی از خنده از عشق اینجا تنفس های مردم درد دارد! حتی بیان شاعر این شهر خشک استای کاش می شد آسمان قدری ببارد...ماها به جای زندگی مشغول مرگیم! یا خسته یا دلگیر یا دلتنگ هستیمپاشیده ایم از هم شبیه نظم ارتشما نسل فقر و ترس و خون و جنگ هستیم...از کودکی گفتند: «بابا نان ندارد!»با بوی نفت و در سیاهی قد کشیدیم! حتی برای «تیله بازی» زود بود واز زندگی چیزی به جز حسرت ندیدیم! وقتی که جان آدمی ارزش ندارداز زنده...
با دعوت ابلیس تا حوا خطا کرددرب خروجی را خدا با قهر وا کرد! بخشیده شد آن لغزش شیرین ولی حیفیک سیب ای آدم ببین با ما چه ها کرد! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
وقتی تبسم کرد سیب از شاخه افتاد!موهای دختر باز شد با بوسه ی باد!احساس آمد یک پسر تب کرد از عشقاینگونه شیرین خلق شد در قلب فرهاد...◽شاعر: سیامک عشقعلی...
دلبری دارم که الحق دیدنی ست! ناز دارد مثل گل بوییدنی ست! چشم هایش هی صدایم می زندغنچه ی لب های سرخش چیدنی ست! قد و بالایش دلم را می برد در نگاهش آسمان بوسیدنی ست! چون پلنگی قصد فتحش کرده امماه از هرجای شب دزدیدنی ست! عاشقم من! عاشقم من! عاشقم! ساده گفتم! ساده اش فهمیدنی ست!◽شاعر: سیامک عشقعلی...
کوچه غمگین، کوچه خلوت، کوچه تنها؛ شب بخیر! دوری اما با تو هستم در همین جا، شب بخیر! آخر هر بغض با لبخند می بوسم تو را ماه من! زیباست شاید صبح فردا؛ شب بخیر! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
تو شیرینی! تو زیبایی همیشه! کمی دور و همین جایی همیشه! تو را تنها تو را من می نویسم که در حکم الفبایی همیشه! غزل گیرم نباشد دست من نیست خودت شعری و می آیی همیشه! زمان در عاشقی معنا ندارد تو دیروزی! تو فردایی همیشه! و خواهش های من نبض کویر استعطش دارم به دریایی همیشهچه بی صبرانه غرقم در هوایتدر احساس و تمنایی همیشه! نوشتم یادگاری تا بماند: تو محبوب دل مایی همیشه! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
می فروشی ناز و دل ها می بریبین دلبر ها تو چیزِ دیگری! هرچه زیبا دیده بودم هیچ هیچیک سر و گردن از آن ها سرتری! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
تاریک و یخ بستهاز زندگی خستهوقتی طلوعم کرد...دنیا که زندان شدتا مرگ پایان شد عشقت شروعم کرد! در بطن غم بودمدلگیر و کم بودماین بار بیدارم...می پیچد عطر یاساز عمق این احساسمن دوستت دارم! خورشید یعنی: تو!امید یعنی: تو! هستی و من شادماین زندگی زیباستهرروز یک فرداستچون باتو آزادم! یک زمهریر سرد در من تشنج کرد شدسبز مثل دشتای جان به قربانت!تابید چشمانتلحن زمان برگشت!صد باغ سیبم کن!حالا نصیبم کن!...
می رود یک ابد و قصه ی ما می ماند! من، تو، یک کلبه ی چوبی، و خدا می ماند! زندگی قصه ی دلبستن و ماندن ها بود آخرش عشق فقط عشق به جا می ماند! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
