متن طوفان زندگی

زندگی…
چون دریایی خفته در آرامش،
که ناگهان در آغوش طوفان، خشمِ پنهانش را آشکار می‌کند.

ما، قایق‌هایی بی‌لنگر بر موج‌های سرکش،
تنها چراغمان، امیدی خاموش و روشن در دل تاریکی.

باد می‌وزد،
می‌کوشد ما را به گرداب بی‌پایانی بکشاند،
اما مگر نه آنکه طوفان، آزمونِ استقامت است؟

ابرها می‌غرند،...

کاش در پس این طوفان های بی رحم،
میدانستیم ؛ کشتی ما کجا آرام خواهد گرفت
و میدانستیم ؛ آفتاب فردا خوشحالمان خواهد کرد یا اندوهگین...

چو یاران عهد بشکستند، صبر آورد باید باز
که این گردون نگردد جز به حکمِ سرنوشتِ راز

اگر جان را نکو خواهی، ز مهرِ خلق کم جویش
که این عالم فریب‌آمیز و یارانش پر از اعجاز

مشو غمگین ز بی‌مهری، که رسمِ چرخ، نامعلوم
گهی بر بامِ عزّت برکشد، گه...

چو یاران عهد بشکستند، صبر آورد باید باز
که این گردون نگردد جز به حکمِ سرنوشتِ راز

اگر جان را نکو خواهی، ز مهرِ خلق کم جویش
که این عالم فریب‌آمیز و یارانش پر از اعجاز

مشو غمگین ز بی‌مهری، که رسمِ چرخ، نامعلوم
گهی بر بامِ عزّت برکشد، گه...

خانه‌ای ساخت دلم، در گذرِ سیلِ مهیب
خانه، ویران شد از این، خیزشِ طوفانیِ من

به دریا میزنم دل را
نیازی نیست ساحل را
من از طوفان نمیترسم
چو آغوش تو را دارم

بادهای تند، او را می‌زنند
اما هر بار، سر بلندتر می‌کند
سختی‌ها را به آغوش می‌کشد
چون کوهی استوار، نمی‌ترسد، نمی‌لرزد

باران‌های خروشان، رویاهایش را شست‌وشو می‌دهند
اما در دلش شعله‌ای همچنان زبانه می‌کشد
دلش پر از عشق و باور است به زندگی
که پس از هر طوفانی، آفتاب خواهد...

زمان می گذرد؛ومن همچنان درطوفان زندگی،مسافربادهای بی مقصدم...!


مائده مهری