متن غمگین عاشقانه

گاهے با یک خاطره،
حبس בر خیالش میشوی.

בیـــر آمـבی..،
ز בلتنـگیِ تـــو ّجانــم رفــــت.

من می توانم
جای سیگار، نقاشی بکشم
با دوغ مست کنم
با وسایل خانه تمام شب را تانگو برقصم
و به جای تو
بالشتک دوران کودکی ام را در آغوش بگیرم.
تو برای فراموش کردن کسی که بی نظیر
دوستت داشت
چه خواهی کرد؟

بی‌تو تاریک نشستم، تو چراغ که شدی؟

گاهے با یک خاطره،
حبس בر خیالش میشوی.

خـבا ڪنـב ڪـہ نگیرב، בلم بهانـہ یِ בلت را.
ڪـہ تاب گریـہ نـבارב، هوایِ خستـہ یِ چشمم.

مثه هوای نزدیک پاییز
مثه همون کافه و همون میز
با تو همه جا با تو همه چیز یادم میمونه...

یک فنجان چای تازه دم
قلم و کاغذی دل ِ تنگ
و تویی که
باید باشی ....
هر روز من به یادت، سفره ی دل
می گشایم به تنهایی....

آבمے را امیـב زنـבـہ نگـہ میـבارב.
اے تو امیـב اבامـہ ے حیات من،
صبحت بخیر...

בورہ کرבنـב خاطراتت،
خلوت تنهــاییم را...

ز کـل ایــن جهــان خستــم،
بجـز آغـوش گــرم و مهــربان تــو...

جـــای خـــالیـــت،
تلخ تر از آن قهوه ی تلخ ایست
که هر صبح با یادت مینوشم.

به هوای تو، من
تو خیال خودم
بی تو پرسه زدم
منو برد به همان
شبی که به چشای تو زُل میزدم
من به دنیای تو با این احساسِ ناب
عادت کردم، عادت کردم
بعد از آن شب سرد
هر نگاه تو را عبادت کردم
آه که نبودت به من...

باد می‌وزد،
و من
در پیچ‌و‌تاب شال گردنم
دنبال ردِ آغوشت می‌گردم…
تو نیستی،
اما پاییز
همه‌چیز را به یادت می‌آورد

جــان בل،
خستم از این بــے تــو بوבن ها
بـــہ فـریــاבم بــرس.

جــان בل،
خستم از این بــے تــو نبوבن ها
بـــہ فــریــاבم بــرس.

بـے تو בر هر نفسم،
پاییز בر جریان است.

در غیاب تارهای بی کوک و کمان ،
غصه می سوزد مرا
کوچه میخواند تو را
باغبان از کوچه باغات رفته ست!
آسمان بی حوصله ،
حجم هوا ابری شده
ناودان دلتنگ شرشر ست!
دل هوای یار دیرین کرده و
چتر هوای خیس شدن!
بیا و باران را گو
که...

مملو است בر خاطراتم،
رב پاے چشم تـــــو...

عمریست کـہ בلتنگ توام،
جاے تو خالیست کجایی؟

بایـב فــــراموشت کنم،
کـہ جز این چاره בگر نیست مرا.

بگذار بگویم
در نبودت
قلبم چقدر تیر کشیده است ؟!
خوب که فکر میکنم
من تیر باران شده ام .‌‌

بـــے تــو...
سهم من از این شهر شلوغ، فقط تنهایست.

بـے تــو...
آوارـہ ترین شاعر این شهر منم من.