بسمه تعالی در حادثه ها ، نخلِ تنومندِ زمانم از هر که خورم سنگ ، بر او میوه فشانم حیف ست در این گلشنِ سر سبز برویم چشم از گل و آلاله چو شبنم نچرانم این بادیه از کاهلی ام خار دمیده ست با خار که همصحبتی گل نتوانم لوحِ...
هریت بیچر استو : مکافات چه کلمه وحشتناکی است تنها فکر کردن به آن انسان را به وحشت می اندازد. برای هیچ انسانی نخواهید که مکافات ببیند.. کلبه ی عمو تم
مکافاتبه به غارت بردی آخر حاصل بی اعتبارم را به ضرب تیر رسوائی درآوردی دمارم را به شهد شادکامی شوکران درد افزودی سیه کردی تمام لحظه های روزگارم را به جای مهربانی با ستم کردی مکافاتم فزون کردی دمادم غصه های بیشمارم را تو ای دنیا نه تنها بی وفایی...
خواهی که دلت نشکند از سنگ مکافات مَشکن دل کَس را که در این خانه کسی هست
از دل گیری ِ جمعه گذشتم مکافات ِ شنبه را چه کنم !!!
از دل گیری ِ جمعه گذشتم ... مکافات ِ شنبه را چه کنم ؟!!!...
مرا محتاج رحم این و آن کردی ملالی نیست تو هم محتاج خواهی شد؛ جهان دار مکافات است...
... بگذار بگردد این کره ی گرد مزخرف به دور خودش و دور آن لکاته ی آتشین تا که خاکستر شود . بگذار بگردد ما کار خودمان را بکنیم او هم کار خودش را بالاخره میرسد آن روز مکافات که هی بگردد دور ما و هی سرش گیج برود ....
دانی که چرا دار مکافات شدیم؟ ناکرده گنه، چنین مجازات شدیم؟ کُشتیم خرد، دار زدیم دانش را دربند و اسیر صد خرافات شدیم!
تو را دوست می‌دارم بی‌آنکه بدانم تو ضرورت منی! آب را که می‌نوشی، هوا را که می‌بلعی نمی‌فهمی جیره‌بندی چه مکافاتی‌ست تنها در نبودِ تو بود که فهمیدم دوست داشتن تو مایه‌ی حیات من است
