متن احساسات پاک

بیایید:

مهربان باشیم

و مهربانی را

در پهن‌دشت تنهایی انسان

ماندگار سازیم با جان!

به سویت، آمدم، با پای احساس
تو را فریاد دارد، نای احساس

دلم خسته‌ست، از: آلودگی‌ها
ببار ای باران‌زای احساس

ببر، آلودگی را، از هوایم
دوباره، شاد کن، دنیای احساس

میتراود اشک شوق از چشم بی‌تاب قلم
هر زمان با نام مادر میخورد شعرم رقم

واژه‌هایم سجده می‌کردند پیش پای تو
بیت ها بیت المقدس شد غزل شد محترم

با صدایت خشت خشتم را بساز! آباد کن
لحظه هایی که خراب و خسته‌ام چون ارگ بم

من در آغوش تو...

پرنده‌ی قلبم؛
نامت رازِ من است و عشقت راز قلبم ..
دوستت دارم
بیشتر از وسعتِ دیدِ چشمانت
نزدیک‌تر از نفسهایت
زلال تر از آب باران
من ساحلم تو موج
من روز تو خورشید
من شب تو ماه
من ماهی تو دریا
عشق یعنی نام تو
که قلبم با آوردنش...

کامی بگیر از: سفره‌ی قلبم
حالا که دل، با تو پُر از: رویاست
حالا که واژه، واژه‌ی احساس
از تو، پُر از: امواجِ خوبی‌هاست

تو را دوست می‌دارم؛
و راز دوست داشتن را،
با تو احساس می‌کنم!

آه ای عشق
ای شادکامی پاک و مشروع،تو را نیز باید خرید.

حرف از دختر که میشود،
ما پسرها دست و پایمان را گم میکنیم.
موجوداتى عجیب در عین حال، دوست داشتنى
دختر،
آرامشِ زندگى
همدمِ عالى
تکیه گاهى محکم.
دختر،
چه زود دل میبندد به عشقِ ما
؛
دختر که باشد،
زندگى، روالى را پیش میگیرد که از پا نمى افتد...