چه خوب میشد در اوجِ خستگیِ شب وقتی از دلتنگی بخواب می رفتم پس از کابوسِ تلخِ نداشتنت نیمه یِ شب در آغوشِ امنِ تو از خواب می پریدم
امشب در پستویِ زمستان آسمان رنگِ دیگری است ثانیه ها از آمدنم خبر می دهند در اوجِ دردِ مادر و لبخندِ پدر چه کودکانه جهان را پلک میزنم
اگه دلت هنوز با اونه اگه دلش هنوز با تو نیست دیگه وقتشه که این رابطه مسخره رو رها کنی باور کن ، کسی که وابسته یِ اصرارهای تو میشه هیچ وقت دلبسته یِ نگاهِ تو نیست گاهی باید نفسِ دوست داشتن هاتُ ببری و دل سنگینش رو کنار بذاری...
دست از تزویر و واژه آرایی بردار تعهد ، پیمان ، دوست داشتن و هزاران واژه دیگر که ساده بر زبان می نشینند اما به دل نه اتمام حجت کن با دلت ، با دلم که اگر آمدنی شدی بمانی ، بمانی ، بمانی ، من از تملقِ واژه ها...
آخه این چه وضعشه؟ عاشق کردنتون هم که به آدمیزاد نمیخوره نه اونطور که باید میموندید اومدید، نه اونطور که باید فراموش میشدید ، رفتید یجای کار تو خلقت ما آدما انگار میلنگه ما جنبه اینهمه اختیارات روی این کره خاکی رو نداشتیم خدایا اینجا نباید اینقدر دلبسته بشیم یا...
خیالت جمع که هنوز جمعه ها اولویت دلگرمی من ازدحامِ توست
سرزمین من چشم های تو است مرا محکم در آغوش بگیر این مرگ بی پدر خبر نمیکند...!
گاهی یکی تو زندگیمون میاد که مجبورمون میکنه تو دیوونگی دست و دلباز شیم یکی که حساب و کتابِ نفسامون رو از دستمون در میاره یکی که دلبستگی رو بدونِ هیچ زرقُ برقی بهمون هدیه میده میدونی.؟! تو همونی که همیشه دلم میخواست :))❤️
یلدا ... انقلابِ ثانیه ها است کشمکشِ آرزوها و ناامیدی ها اختلافِ قعرنشینی ها و شب نشینی ها معرکه ی لبخندها و دلتنگی ها جدالِ سماجت ها و ضیافت ها یلدا یعنی... عجولانه به میهمانیِ زمستان میرویم از شبِ واپسینِ پاییزی تا آهِ سحرگاهِ زمستانی برای بدرقه ی انبوهی از...
چه خوب میشد همین جمعه می آمدی ، دستانت را دورِ گردنم حلقه میکردی و چشم در چشم...، پیشانی به پیشانی...، دوست داشتنت را در من پیوند میزدی تو مدام زیر لب میخندیدی و من قربان صدقه ی تمامِ لبخندهایت میشدم جمعه... آسمان خراشی از خاطراتِ توست که در هر...
حتما تجربه کردید همیشه تو اوجِ عشق و علاقه یه حسِ حسادتی هست که مثل خوره به جونمون میوفته اما باید نذاریم عمقِ این ناخوشی به یک درد طولانی تبدیل بشه چون فقط همین یکنفرِ که میتونه حالمون رو خوب کنه من راه حلشُ میدونم علاجِ این قهرِ ساده ......
از قابِ پنجره ی پاییز به تماشای بارانِ برگها کورانِ دردها و دورانِ قحطی زده ی مهربانی نشسته ام شاید هنوز درختی بیدار شاخه ای پر بار و برگی سبز برای آمدنت خودنمایی کند میگویم آذر مرگ به تن کرده است اگر نیایی...، کارِ پاییز دیگر تمام است
من دچارم به یک ویرانی و چه تلخ است که نمیفهمی تو پابماهِ مرگِ خاموش منم...!
میتوانست هزاران حادثه برای ندیدن چشمان تو اتفاق بیوفتد اما من ؛ در مسیر بی هدف یک روز عادی عاشقت شدم..! دوست داشتنم را جدی بگیر که هنوز آرزوی این روزهای من لبخند همیشگی توست
من با خیالت پیوندِ دلم را بسته ام حالا تو ... هر کجا که دلت میخواهد بُرو
تو خودت را بازنشسته ی خیالِمان کرده ای اما من هَنوز جمعه ها برای دوست داشتَنَت اضافه کاری میکنم
دلتنگی پا به سن گذاشته است حرمت دارد تمامِ دوست داشتنت هایت، نرو....
هر چه از من فاصله میگیری من...، کمتر لبخند میزنم بیشتر بغض میکنم کمتر فراموشی میگیرم بیشتر افسوس میخورم کمتر فریاد میزنم بیشتر سکوت میکنم کمتر نفس میکشم بیشتر غرق میشوم بگذریم...!!! کم یا زیاد دیگر فرقی نمیکند وقتی تمامِ من لبریزِ از تو ست
آنقدر به خودم بد کرده ام که از دیدن خودم در آینه شرمگینم چقدر چشمهایم غریب نگاهم میکنند صورتم را ببین چقدر شکسته است این لب ها چرا لبخند نمی زنند..؟ این زبان چرا روزه ی سکوت گرفته است؟ نه این من نیستم...! من میخندیدم ؛ حرف میزدم ؛ شاد...
برای گریز از دلتنگیِ شب کجا باید رفت..؟! این آسمان همه جایش یک رنگ است
مرگ زودرسی است وقتی با همین بغض های در گلو مانده بدونِ شب بخیرهای تو به خواب میروم...
پاییز فصلِ سقوطِ اشک ها است فصلِ سنجاقِ دلتنگی به برگ فصلِ دلهره آورِ بادها فصلِ بیقراری هایِ پی در پی فصلِ قدم های بی هدف فصلِ پیش آمدِ اندیشه هایِ تلخ فصلِ بی خوابیِ شومِ شب هایِ بلند فصلِ کهنه یِ تپش هایِ بی درنگ فصلِ قصه هایِ ناتمام...
اگر کسی را میشناسید که به شما " تعهد " دارد دوست داشتنش را آویزه ی گوشتان کنید این روزها معجزه ی ماندن کمتر از عصای موسی نیست ...!
یلدا آمدی ؟!!! اینجا همه یخ زده اند دیگر اجاق خاطره هایت را خاموش کن تا کی دست به دامان خورشید بمانیم کسی قصد آمدن ندارد بیا عزیز من ... بیا دختر مو بلند پاییز لااقل تو ، دستِ مرد زمستانی ات را محکم بگیر ... .
