میان آن همه رنگ پاییزی چشمه ای طناز در رقص برگ ها نغمه خوان می نوازد ساز خیره در چشم های معشوقی از جنس کوه دلگرم به امن ترین نقطه دنیا به آغوش باز کم کمک لطیف می شود دل سنگی اش اما آنقدر که می نوازد آن چشمه، روح...
اشکِ ما را در نیاور، همزبانی پیشکش خرمن ما را نسوزان، مهربانی پیشکش دست در دستِ رقیبان تیر بر قلبم نزن در میانِ معرکه پادرمیانی پیشکش دزدِ ایمانِ دلِ چون بید لرزانم نباش از من و عهدی که بستی پاسبانی پیشکش عاملِ دیوانگی های منِ مجنون نباش مهربانی کردنت با...
شدم مجنون تو نشدی لیلی من... شدم فرهاد تو نشدی شیرین من... شدم شاملوی قصه هایت دل ندادی...نشدی آیدای من... بگو...شاید دلت قصه ی تازه می خواهد؛ پس مینویسم از نو... تو معشوقه باش و منم عاشق و به نامِ عشق می نویسم از عشق؛ که هر دَم میگردم به...
دل به دل راه دارد ... ! چرا که دلخوشیِ من دلدادگیِ توست ؛️ تو با دلبری هایت دلداده تر کن مرا
باز عاشق شدم و دیده ی من بارانی ست هر که دلداده و دیوانه شود قربانی ست
عاشقم….. اهل همین کوچه ی بن بست کناری ، که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی ، تو کجا ؟ کوچه کجا ؟ پنجره ی باز کجا ؟ من کجا ؟ عشق کجا؟ طاقتِ آغاز کجا ؟ تو به لبخند و نگاهی ، منِ دلداده به...
تو همان دلبر معروف دلم باش منم آن دلداده مجنون و پریشان
بر آنم گر تو باز آیی که در پایت کنم جانی...
تو گمان کردی که از کنارم بروی/ دل به کسی خواهم داد... آری دل دادم دل به خیالت!
