متن دلنوشته خاص

اسفند همیشه حالِ خوبی داره...
از عطرِ گُلِ سنبل ش بگیر تا ماهی هایِ قرمزی که هر کدوم به یک شکل تو آب میرقصن...
از مردمی که تو دلشون هزارتا غصه وجود داره امّا بازم لبشون میخنده...
اسفند که میشه تمامِ پیاده روهایِ شهر پُر میشه از آدم هایی که...

دوست قشنگم، مهربانی ات برایم بسیار دلچسب بود و خلوص حرفهایت دلچسب تر .کاش قدر وجودت را بدانی و بدانی که چه ارزشمندی .ارادتمند مریم .۱۴۰۰/۱۲/۱۸

به امید خدا میگی ،گرم میکنی بدنتو،،راه میفتی،اول یه نگاه به اطراف میکنی..قله جلو دیدن نیست،راهنما میگه باید بریم 4ساعت دیگه مشکلی تو مسیر پیش نیاد به امید خدا میرسیم،تو دلت میگی خدایا سلامت برم سلامت برگردم،به ظاهر سبکه..
از دشت جنگل کوه ها میگذری ،از یه ارتفاعی دیگه درخت...

- بهار اولِ فروردین شروع نمی شود!
بهار از اولین برگ ها،
از اولین شکوفه ها شروع نمی شود!
بهار وقتِ خریدنِ تقویم سال جدید و جنبیدنِ مورچه ها و سهره ها هم شروع نمی شود!
بهار ،
یک جایی تویِ سر آدم است...
دقیقا وقتی شروع می شود که...

پشت محکم ترین شخصیت ها، صدای خورد شدن استخوون تجربه ها میاد، پشت آروم ترین صداها، اشک و بغض و فریاد حس میشه..
پشت مهربون ترین آدما، پر از طعنه ها و کنایه های بقیه پیدا میشه، پشت هر ویترین مرتب و خوشگلی، یه انباری درهم ریخته و بی سامونه.!

اقیانوس هر چقدر هم که بزرگ باشه
اصالتش بر می گرده به ، یه برکه
در دلِ کوه ها اسما رحمانی

لایق پرستش است
کسی مثل تو
که در این بی مهری ها
بی چشم داشت محبت میکند...

ای کاش !
کمی شهر مراعاتم کند...
که هوایش هنوز هم بوی عطر تورا میدهد...

در پایان سال هستیم...
امسال نیز یک سال بر کوله بار تجربه هایمان افزوده شد ...
در سراسر این سال گاهی درد را چشیدیم ...
گاهی لبخندی بر لبمان جا خوش کرد...
گاهی به حاصل تلاش های مان رسیدیم ...
آدمهایی آمدند و رفتند.. و کسانی نیز ماندگار شدند.... سال...

🌱
می گفت: همه چی رو نگو
هرچی بگی، بیرون میاد میره تو هوا تا یه روزی یه جا سبز شه!
چیزی که نمی دونی رو نگو،
چیزی که نمی خوای بشه رو نگو،
چیزی که خوش نیست رو نگو،
چیزی که می شه بدبختی کسی رو نگو،
حرف های...

عنوان:کرونا
کرونا که برود ، می نشینیم کنار هم دست در دست هم رو در رو حرف می زنیم.
شعار در خانه بمانیم را به شعار کنار هم می مانیم تغییر می هیم و در شعورمان به انجام می رسانیم.
کرونا که برود تمام دلتنگی ها ی این مدت را...

نه موهایش بلوند بود
نه موج دار و پریشان
نه چشم هایش سبز و آبی
نه آنقدر اندامش روی فرم بود
نه ورزشکار
و نه آنقدر زیبا...
نه چشم هایش سگ داشت
نه گیسویش عطر خاصی
نه شاعر بود نه نویسنده
و نه با شین گفتنش دست و دل آدم...

میخواهم تمام بهانه ها را جمع کنم و

همه ی آنها را یکجا سرِ تو خالی کنم...!

بعد جوری اسمت را صدا کنم که تا به حال

هیچکس صدایت نکرده باشد...یک جور خاص...

جوری که تمام دغدغه هایت را از یاد ببری و

همه ی حواست، پرتِ آهنگ صدای من...

هیچ زنی را به جهنم نمی برند
زیبایی .. .
عشق ...
زندگی ...
که جایش در جهنم نیست ...
پشت پلک هر زنی بهشتی نامرئی مخفی شده برای مردی نامعلوم...
زنان با یک چشم به هم زدنشان ...
جهنم را به هرج و مرج میکشانند ...
فرشته های عذاب...

میگن وقتی یڪی رو بغل میڪنی، ۲۰ سال بیشتر عمر میڪنه! اصلا مهم نیست ڪه این حرف رو از خودم درآورده باشم و صِحَت علمی نداشته باشه، تو فقط بغلم ڪن! :))

دیالوگ رمان : مهتاب
نویسنده : نگار عارف

ولنتاین است
فقط خواستم بگم:
اگه رابطه عاشقانه ای دارید، تو این روز هدیه را فقط برای بهانه ایی برای گفتن به یاد تو بودم و دوستت دارم بدانید.
به قیمت هدیه ایی که پارتنرتون به شما میده نگاه نکنید...
بلکه به عشق پشت آن بنگرید.
چه بسا میلیارد ها...

از میان تمام زنها
با احساسات و دنیای عجیب و غریبشان
همیشه آینده ام را با زنی عکاس متصور شده ام
همان هایی که با یک دکمه، یک لحظه را برای یک عمر ماندگار می کنند
همان هایی که اهل ماندگاری و ماندن اند
زنی که عکاسی میداند خوب میتواند...

مهندس ها را اطراف خودتان نگه دارید
آدم باید کمِ کم دوسه تا رفیق مهندس داشته باشد تا روزگار را با آنها بگذراند
مهندس ها و دست به آچارها،
آنها که فوت و فن کارها را میدانند
تا چیزی در زندگی خراب شد دورش نمی اندازند، تعمیرش میکنند!
تا جایی...

صدای آواز خوندَنِت رو ضبط ڪردم و تنظیم ڪردم برای زنگِ ساعتِ ڪوڪ شده موبایلم، اینطوری انگیزه بیشتری برای صبح زود بیدار شدن دارم!=)


نویسنده : نگار عارف

اگر دلت پیش بهارست پاییز را صدا نکن!
پاییز دختر حساسیست که زود دل می بندد !
فقط پاییز مثل پاییزست
حواست باشد
پاییز بهار نیست که دلش به تابستان گرم باشد
پاییز تا ب جدایی ندارد، میمیرد!!

طوفان آمد و خنده ها را با خود برد .
کاش عکس آخرین خنده های از ته دلمان را قاب میکردیم .
کاش می دانستیم زندگی مثل یک پلک زدن میگذرد .
آهای زندگی !!! پلک نزن !...
به پایان خواهد آمد این روز و شب های سخت و طولانی...

بیا رک باشیم
وقتی کسی دوست داره ،ناراحتت نمیکنه
اینکه عصبی بودم، خستم بودم، دست خودم نبود
همش چرته و پرته
تو دیواری برای خالی شدن نیستی!
آدمای زندگیت باید منبع کاهش استرست باشن نه بیشتر شدنش.

(پدرکه باشی)
شانه هایت ایستادن را به من آموخت
انتطارت برایم صبوری را من یاد داد
دستانت بوی  عشق می دهد
  نمی توانم تو را وصف کنم
مدام واژگان  را جابه جا می کنم
اما برای توصیفت واژه ای را  نیافتم
از زمانی که  طفلی در گهواره بودم
در تکاپو...

خواستم از او بگویم ؛دیدم دل سپید کاغذ توان شنیدن و درک نام او را ندارد . قلم هم وقتی می خواست بر دل کاغذ نام  او را حک کند دست و پایش را گم می کرد.
کلمات هم  می ترسیدن تا نکند ذره ای از وجود بی کران او...