متن زلیخا

دوری از تو حسرتی بی رحم شد در جان من
زنده مانی از سرِ اجبار هم تاوانِ من

خو گرفته روزهایم با سکوتِ حنجره
قصه ای ناگفته دارد بغض در چشمانِ من

با یقین از مرگ می پرسد نفسها بارها
وقتِ رفتن می رسد؟کِی می رسد پایانِ من؟!

خواب دیدم...

شاهین چشمم گر کند گنجشک قلبت را شکار
هر مانعی را بشکنم در راه وصلت ای نگار
یا می پَرم از مانعت مانند اسبی تیز پا
جانا ببین یک کار نابی کرده ام،یک شاهکار
تو عین آب کوثری ،در از دحام تشنگی
اندازه ی عشقم به تو مثل زلیخا بی...

یوسف گم گشته را دیگر تو کنعانی مخوان
با زلیخا هم‌نفس گردیده مصری گشته است

من که یوسف نشدم تا به عزیزی برسم
دلم اما هوس عشق زلیخا دارد

ارس آرامی

چشم زلیخا تشنه ی دیدن نمی می ماند
یعقوب، مستِ بوی پیراهن نمی ماند
رضاحدادیان

بیا، با هم شعر بسازیم و عاشقانه بگوییم
عشق یعنی زلیخا و زلیخا یعنی عشق

سنگ را آیینه ی چشم تو گویا می کند
جذبه ی چشم تو یوسف را زلیخا می کند
رضا حدادیان

چشم زلیخا تشنه ی دیدن نمی ماند
یعقوب ، مستِ بویِ پیراهن نمی ماند

رضا حدادیان

عشق آنست که یوسف بخورد شلاقی
درد تا مغز و سر جان زلیخا برود

الا ای دختر مرا بیچاره کردی
میان قرتیان اواره کردی
تو که حال زلیخا را نداشتی
چرا پیراهنم را پاره کردی

از شروع این جهان
مرد از پیِ زن می دوید
از پیِ مردان دویدن را زلیخا باب کرد

پاییز
چشم به چشم
برهنه می‌کند
خودش را
همچون زلیخا
تا تعبیر شود
این همه خواب زمستانی
در چشم‌های یوسف

از شروع این جهان مرد از پی زن می دوید
از پی مردان دویدن را زلیخا باب کرد

زلیخا جان یوسفت راستش را بگو...
به خدایت چه گفتی که اینطور پادرمیانی کرد؟؟