شعر گیلکی

گول
حلا نشکوفته
قورانخونی
بال بال زنه
سیفتال
دس آو بگیته
ولگ سوفره سر
میجیک میجک زنه
چوشم برا،
مو
چوطو بوخوسم؟
روشنایی
پابمای.

جواد رحمتی برفجانی




گل /هنوز نشکفته /پروانه /بال بال می زند /زنبور /دس شسته /بر سفره برگ /مژه بر مژه /چشم براه/من /چگونه بخوابم ؟ /سپیده...

سیایی باَز فوچه ما چوماَ ایمشب
بزه چفتن جه سرما ایژگره لب
زنه آتش ای روز ابرانه ریشاَ
اگر کی وَل بیگیره عاشقی گب



برگردان فارسی:

باز هم تاریکی چشم های ماه را امشب بست
لب فریاد از سرما یخ بسته
روزی ریشه ابرها را آتش خواهد زد
اگر که...

یه پوشته گول
دریالگ
هندرم
تی گولدارپاچینه
روخئونه بوشوستی!

.....

یک تپه گل
لب ساحل
بازهم
پیراهن گلدارت را
درروخانه شستی!

دکفتم
داره مره آسمانه جان
تا کمر روت

افتادم/با*داره به تنِ آسمان/تا کمر در گِل
....
*داره : نوعی داس برای دروی برنج

جه خومام رو
تا چافو چم خاله
هَمش خشتی پورده
خیاله امرایم
شلمانه کاسه کولن

از خمام رود/تا چاف و چمخاله/همیشه با خیالِ پلِ خشتی ام/کاس کولی های شلمان

روته روت
تا بیه روت
عروسه عروسی

گِل آلود،گِلی/تا بیروت/عروسیِ عروس

دونیا جول
پوره ماچی ماله
بدا یخ آبابه

گونه ی دنیا/پر از جای بوسه/بگذار یخ آب شود

واگوده
خو پولوکا ماه
شبه تان آویرا بوستیم

باز کرد /دکمه اش را ماه/درون شب گم شدیم

می مویأن
جه ماجرای تی توقأ
روسیفید ببوستأن.

موهایم
ازماجرای عشقت
روسفیدشدند.

‍ قوشه بزه بجم
اگه شرشر بواری
مرا از پا اِگانی

برگردان فارسی:

برنج خوشه زده شالیزارم
اگر شرشر بباری
مرا از پا می اندازی

ماهرخ_حسنی
خسارت باران به کشاورزان زحمتکش

تا اوسره شب
بجه ره نقشه ببافته کورکی
صوه سر گومابوسته گورپی

تا آن سوی شب/برای برنج نقشه بافت دخترک/صبح دم گم شد پل

ول به مرداد
نقره پا مقر،رنگه وشتن
باستانه داستان

آتش می شود مرداد/رقص رنگ،صدای پای نقاره/داستانِ باستان

آب آبی مره
دووه مرداد کو گولسکنی
نوروز بله اوخان

مرداد سیل آسا می دود/به سمت نوک کوه/پژواکِ نوروز بل

بوخوفته
طلایی بجه رویا
مرداده رگ بار

خوابید/برنجِ طلایی رویا/رگبارِ مرداد

روزا کونی شبا
کو تی تی سر تی شعرا نیویسی
صب مانه

شب را روز می کنی/روی کدام گل شعرت را می نویسی/صبح حیران

خاطرانه مره
بینیویشته گیشه
پرپره/اونی شعره دوره شر

باخاطرات/ نوشت عروس/دوروبرِ شعرش پروانه

امی قرار ایمرو بو
تا اوسره کسوف
توسه کله لا

قرارِ ما امروز بود/تا انتهای کسوف/لای درختانِ توسکا

روجا
شبا وئرجینا گوداندره
جرگه جرگه کالاکن

ستاره/ شاخه بالِ شب را میزد/ دسته دسته قو

آویرا بو
پرنده هم بیجار
قطاره شوب

گم شد/شالی زار هم پرنده/سوت قطار

بخشی از شعری از محمد فارسی:
بَشکَفه پورد کمر
بشکنِه می کمرا
وختی رامّته تی سایا اوساده
وختی چشمه ترا خو گوم گومه امرا
دوخاده
کو به لرزه بامو
دیل
ریخه ریخه بوبوسه
اَسه اَ تنهایی ره
چی بوکونم

ترجمه :
بشکند کمر پل
که کمرم را شکست
آن گاه...

ورف ماچی
کوه یا دکلاست
وارش ماچی
زمستان غرقا کود
تو بیرون نوا آمون
ورف ووارشا
تی گردن تاودید!...

واگردان

بوسه برف/کوه را به هم ریخت
بوسه باران/ زمین را غرق کرد
تو بیرون نیا/برف و باران را/به گردن تو می اندازند!....

هیستا نوکون
تی چومانا
شی آینه دورون

خیس نکن/چشم هایت را/مه در آینه

بورسفته
میزه سر یخ در بهشته لاور
آخر نیدم اونی لبا

پاره شد/لنگر یخ دربهشت روی میز/آخر لبِ او را ندیدم

علیرضافانی

زواله یه
چوم بنام لاله سینه سر
هونکه شیر

آفتاب نیم روز/چشم بستم روی سینه ی لاله/شیر خنک