کنارم/تو را کم دارم/این پا آن پا می کند استکان
نمی شود/بهار را در خانه نگاه داشت/زوزه ی گرگ ها
پاره پاره شد گل/سین عید /ویروس
ازدیوار چین/تا چینِ و چروک جاده ی ابریشم/فریاد در نهالستانهای توت رشت
دم نوش قوری شکوفه های آلوچه گنجشکی پر نمی‌زد
.............. ............................. تکذیب شد کمبود ماسک شجریان باز می خواند .................
ماه نمایان/کاش نخواند امشب ستاره/برف برهنه
امروز لابلای گل ها مادر هیچ رد پایی
روز مادر ساعت خوابیده بود پروانه ای روی صندل
روز مادر پر از رد پای سنجاقک خورشید زیر برف
در آغوش می گیرم/ولنتاین را/کرونا هم باشد
قرنطینه شد/بوسه/دنیا حیران
گرفته تر از ماه گرفتگی آفتاب گردان
بی پرده نیمی در بندلباس خواب ماه گرفتگی
تنها، من ومحبوبه ی شب در تماشای خسوف
درون جعبه ی سیاهست/بامداد دی/کفش سرخ سال نو
بهمن مدتهاست/پهن شده روی آفتاب/وجب به وجب آدم برفی
روی خیزران مرداب/ برف درخواب نیم روز/صدای تفنگ
عصر دی روی دیوار پس از پرواز لنگه کفش قرمز
تاصبح دم/کوکو می کند پنجره/مرغ باران نمی خوابد
پرواز بوسه است/شب های آسمان/ستاره های دنباله دار
سیل/بند پاره شد/دانه دانه تسبیح
آسمان دی/پُر شد از بادبادک/رنگین کمان
داستانک پشت پنجره بال بال می زدند پرنده ها..تا دم دمای صبح زدوخورد بود هوا. دل نمی خواست آسمان از خواب بیدار شود. اَبرهای غلیظ سیاه دی.رعد و برق دسترس خیابان.دُرناهای سفید پاره پاره روی روزنامه ها...
