متن غمگین

به هر سمتی که میرم
دو چشمت جلورومِه
حرکت می کنه عشق
بادل شونه به شونه
نمیتونم از چشات
یه دم سبقت بگیرم
پریشونم ای خدا
دلم می خواد بمیرم

کاشکی همه اتفاقای دنیا
همه با به دل آدم بود
کاشکی حداقل خدا بخواد
اونکه رفته برگرده زوود

باد و باران هر دو می کوبند بر صورت!!!

ای بی خبر از حال من ....
خون میچکد از بال من...

خالی میکنن پشتتو حتی ...

سایه ها...

شب یلداست
دلم در خواب پروانه شدن بود
ولی افسوس
دلم در اوج رفتن روبه شمعی سوخت و من نالان
کنار سفره ای از عشق خالی …
شبی مایوس و سرگردان دارم امشب

شب یلدای من آغاز شد….
نه سرخی انار نه لبخند پسته نه شیرینی هندوانه…..
بی تو یلدا زجر آورترین شب دنیاست
بی من یلدایت مبارک

غمگین ترین درد مرگ نیست....
دلبستگی به کسی ست
که بدانی هست اما
اجازه ی بودن در کنارش را نداری....

نشسته ام به پنجره نگاه میکنم
دریچه آه میکشد...
تو از کدام راه میرسی ؟
خیال دیدنت چه دلپذیر بود...
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد ...
هوشنگ ابتهاج

خسته ام ...
مثل اسیری که به هنگام فرار یادش امد کسی منتظرش نیست . نرفت ...

به گمانم تو اگر بودی و این فاصله ها کمتر بود،
آسمان آبی تر!
حالِ من بهتر بود،
روزگار است دگر!
نه به صبحش امید!
نه دلِ شب زده ام آرام است
آنچه هست، تلخی و دلواپسی و
اندکی از ذوق نوشتن که درونم مانده… روزگارم یلداست!

تادل شیشه ای تو / به سختی یه صخره شد سازهمیشه کوک دل / به لحظه ای شکسته شد

بعضی ها آن قدر زلال هستند مثل آب و آن قدر شفاف مثل شیشه، شیشه هایی بی لک که این شفاف بودن همه چیز را نشان می دهد جز شیشه را.

فردوس کاویانی هنرمند توانای تئاتر و سینما، آن قدر شفاف بود که در چشم ظاهربین دیده نشد اما حضورش...

بی سبب نیست اگر
بی تو زمین گیر شدم
که خدا رحم کند
بار غمت سنگین است.
زهراغفران پاکدل

*قلبى* که ناراحته
هر چقدر بخندى و شادش کنى
باز درد *دلتنگى* رو فراموش نمیکنه..!
قلبى که *درد* میگیره ..!!
دردش فراموش نمیشه ..!
*عادت* میشه
مثل حس خفگى ،
*دلتنگى* ..!
ولی ط بازم شادش کن..:)
تمام..!

دست نامردی که دل / پاکت نشونه گرفت فکرنمیکردمیرسونه / قلب پاکت به بهشت شاگردای توراهت / به خوبی ادامه میدن باشهادت نمیمیره / یه مردی که واسه میهن افتخارکسب کرده علمش / توی جهان زبانزده ازترورش چشم ملت / چشمای یه جهان تره

هی پاییز...

ابرهایت را زود بفرست
شستن این گرد غم از دل من چندین پاییز باران میخواهد

گیریم که یلدا هم بیاید... شبی هم به درازا بکشد...

برفی هم ببارد... سفره ای هم چیده شود...

اناری هم باشدو دیوان حافظ هم...

چه یلدایی؟ چه برفی؟ چه فالی؟

بی تو اینجا همه شب یلداست...

همه شب سرد است...

همه شب، یاد آشفته ی تو فال مرا میگیرد...

به گمانم جایی میان شعرهایم مرده ام .
همان جا که زور وزن هایش به دلتنگی هایم نرسید.
همان جا که بنیان قافیه اش ویرانی های ذهن آشفته ام را از نو نساخت.
همان جا که آرایه هایش الفبای روح بیقرارم را از بر نکرد.
همان جا که با واژه...

دیگر آنقدر از داشتنت دل سرد شده ام که نمی خواهم بگویم برگرد تا باز در آغوشت بگیرم و برای هر تبسمت یک بار بمیرم؛اما تو را به اشک هایی که برایت ریخته ام جواب این سوال هایی که مدام حول حافظه ام می گردند و بازخواستش می کند و...

حال من
حال هوای این روزهاست
دلم سوز دارد
بارانیم
و آرزوهایم را مه گرفته است

نسکافه می نوشی و چَشمانت
درگیر ِ یک پرونده ی تَلخست
غمگینمو چیز مهمی نیست
تنها جوابم خنده ی تلخَست

مریم حیدرزاده

- تکدّر:

دوستت دارم
و همین اصل،،،
غمگین ترم می کند!
وقتی که،
نمی توانم چهار فصل جهان را
در آغوش تو آواز بخوانم!


حسادت می کنم وقتی
نسیمی زیرک
مو هایت را به بازی می گیرد!

آه
نارون بالا بلند من!
باور کن
از این همه خواستن،
--غمگین ام......

از آخرین بار که عکست را بوسیدم، بسیار پیر شده ام، ای زنی که غم لبخندش را دوست دارم. از آن آخرین بار، که ازحروف کلمه تراشیدم و به پای نبودنت ریختم، تکه تکه از دست رفته ام، همان طور که شاعری که دوستش داری گفته بود.

هربار به آسمان...