سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
بگذار جهان بپوسدبگذار آسمان بمیرد ما زنده ایم در خدایگانِ سایه ها ممنوع و بی پایان در میان گورها دوباره متولد با آتشی که هرگز نمی میرد......🕊️....فیروزه سمیعی...
امیدیعنی دست پر مهر خداوند است...
رویاے تو🫵تصویر شڪوفہ هاےِ عاشقی استبِ وقت تولد...
خودتودوس داشته باش خودتونوازش کن خودتوتومشکلات دعوت به آرامش کن...
آن صندلی خالی در کنارم آرامشی که با تو داشتم را به یاد می آورد گلی که برایت خریدم هنوز زنده است ولی تو رفته ای و اما لیوانی هنوز نزد من است تنها می نشینم و به سروده هایم فکر می کنم مانند اولین ترانه ای که برایت سرودم در دل ام، عشق به تو شکوفا شده بود اما حالا تنها با جرقه هایی از امید بمانده ام می آیی تا عطر تو را بنوشم اما من در دریای بی کنار تو غرق شده ام تلاش می کنم تا بوی تو را در هوای تاریک بیابم اما همه خاطراتم با ...
هیچ ترسی از هزاران روز درون من نیستکه هزاران روز را به روحم امید داده استمی ترسم از یک روزی که هزاران روز را به روحم امید داده است...
هرچیزی را نباید رها کرد به امید قسمت، خود قسمت هم گاهی امیدش به آدم هاست..فاطیماه نویسنده وشاعر...
خودت باورداشته باش تابرسی به خواسته هات هرکی هرچی میخوادبگه مهم تصمیم خودته...
صبح؛ انبساطِ نورِ اُمیداز پَسِ پرده یِ آویخته به شَک و تردیدمی دهد باز نویدهور از راه رسیدباید از خواب پرید؛خوابِ غفلت که تو را برده تا مرزِ فَنا! شیمارحمانی...
ما از اُمید نوشتیم وَ تَمامِ کَلَماتِمان جَ🌱وانه زَدَند...
یکی گفت : عه درخته!اون یکی گفت : آره خرمالوعه!گفت : یه درخت خرمالو داشتیم؛ تو باغچهقشنگ بود،شاخه اش شکست و خشک شد.اون یکی گفت : چه خوب که دوباره جونه زده ،یکی گفت : چون ریشه داشته، بهار که اومده ؛ خودش سبز شده ....
از پس ظلمت بسی خورشیدهاست...
که گرچه رنج به جان می رسد امید دواست...
مرا امید وصال تو زنده می دارد...
ور در لطف ببستی در اومید مبند...
کسی که امید دارد، فقیر نیستهمیشه چیزی دارد...
امیّد ِ رهایی نیست ، وقتی همه دیواریم...
عشق و امید شغل اطباست روز پزشک مبارک...
گاهی باید در دل سنگ روییدبە امید فرداهای بهتر...
امید رهایی نیستوقتی همه دیواریم .....
فقط امیدت به خدا باشه رفیق...
خیال دیدنت چه دلپذیربود...جوانی ام در این امید پیر شد!نیامدی و دیر شد......
رویای غیر ممکن ها نام مخصوصی دارد که به آن امیدمی گوییم...
هیچوقت به امید تغییر دادن کسی وارد زندگیش نشیم...
رویاهای غیرممکن اسم خاصی دارد که به آن امید می‌گوییم !...
چه سوزناک استسرمابابانوئلکمی امید بیاور...
هنوز با همه دردم ، امید درمان استکه آخری بُوَد آخر ، شبانِ یلدا را ......
رسیدن را دوست دارمبه امید آنکه تو مقصدم باشی...
می‌خندی و با خنده‌ی تو غرق امیدمپس فکر گزافی‌ست که همدرد نباشی........
آه،چقدر امید،دریا دریا امیدولی نه برای ما...
مرا هزار امید است وهر هزار تویی......
امید رهایی نیستوقتی همه دیواریم......
توهمانی باش که از نا امیدیهایشامید می سازد...
رشته ی امید بی حاصل گسستنبهتر از بیهوده دل بستن......
مرا هزار امید است و هر هزار تویی...
گر چه شب تاریک استدل قوی دار / سحر نزدیک است...
امید را به من بدهبی قرارتم تنها قرار من...
در نومیدی بسی امید استپایان شب سیه سپید است...
خوش آن دل کاندر آن نور امید است...
بعد نومیدی بسی امیدهاستاز پس ظلمت، دو صد خورشیدهاست...
مرا هزار امید است و هر هزار توییشروع شادی و پایان انتظار تویی...
امید تنها چیزیه که از ترس قوی تره......
یه زمانی میرسه تموم آدمایی که دوستشون داری جمع میشن تو یه آدم!...
