متن عشق وطن

جغرافیای عشق ، مغرور سر فراز
نامت همیشه در  تاریخ ماندگار

ژرفای نیلگون ! ای عرصه ی جنون
دریای عشق و خون، موّاج بیقرار!

امید زندگی ،نامت همیشگی
بر پهنه ی جهان  چون کوه استوار

با فارس زاده ای هم فارس مانده ای
هر چه بخود تنید ایام روزگار


سرداده...

نکند گمان کند من سرزمینِ دیگری بعد از او بخواهم؟
اگر اینچنین باشد،به گوش او برسانید:
یک آدمِ تبعیدیِ عاشق حتی اگر از وطن دور بماند،زیرِ بارِ ملیت دیگر نمی رود.

خلیج فارس ، تویی قلبِ سرزمین من ایران
تو درجنوب کشور من ، غرورِ نسل دلیران
تو موجِ خشم وطن بوده ای نه ساحل تسلیم
همیشه زنده ای از خونِ نسلِ غیرتِ ایران
به سنگ، می زَنَدت موج دشمن از سرِ کین
ولی تو قلعه یِ راسخ، نهاد عزتِ ایران...

زیر هر ذره‌ی خاک وطن، غیرت ماست
خون مردانِ دلیر است، که شد حرمت ماست

نام ایران به لبِ دشمنِ دون لرزان است
چون که در ریشه‌اش آتش‌زنه‌ی همّت ماست

هر وجب خاک، پر از قصه‌ی شمشیر و جنون
از دلِ کرب‌وبلا تا صفِ قیامت ماست

مرزها را نه خطوط،...

سرباز عزیز وطن…
بهار از راه می‌رسه،
خیلی‌ها کنار سفره‌ی هفت‌سین نشستن،
اما تو…
کنار مرزها، در دل پادگان‌ها،
برای آرامش یک وطن، ایستادی.
شاید دستت به سفره‌ی هفت‌سین نرسه،
اما غیرتت، سین هشتم این سرزمینه.
تو که عید رو با دلتنگی آغاز می‌کنی،
اما حضورت، بزرگ‌ترین عیدی برای ماست....

آب و باد و، خاک و آتش، می‌نمایند این صدا:
تا هماره، زنده بادا کشورِ ایرانِ ما

کشوری که: مردمانش، «عشق» را سرلوحه‌اند
مهرورزی‌هاست رسمِ کیشِ مهرِ سینه‌ها

«سرزمینِ آریایی»؛ «سرزمینِ مادری»
خاکِ گلگونی که هست از خونِ یاران، باصفا

پسران جوانی بودند
که بخاطر رسیدن به عشق اشان
در همهمه جنگ ایران و عراق
سربازی رفتند
و در باتلاقی مردند
سربازانی که بعد از بازگشت به خانه
دست عشق اشان را در دست دیگری دیدند
پسرهایی که در کشیک شبانه پادگان
از سوز تنهایی خودکشی کردند
پسرهایی که از...