متن پیر شدن

دیگر امیدی نیست...
نه چراغی در پنجره
نه رد پایی
در خاکِ کوچه‌های بی‌عبور

قطع امید،
چیزی نیست که با یک آه تمام شود
درست مثل
حسرت دیدار،
که سال‌هاست
بر لبانم مانده
و نگفته پیرم کرده است

تابستان‌های داغ
یکی‌یکی آمدند
با آفتابی سوزنده
که هیچ‌گاه
دلِ یخ‌زده‌ام را...

پا که به سن می گذارید انتظار کمی آسایش دارید، نه؟ فکر می کنید استحقاقش را دارید.
من اینجور فکر می کردم. ولی بعد فهمیدم که زندگی پاداش شایستگی سرش نمی شود!

خدا عمری به من بدهد پیر شدنت را نظاره کنم غر زدنت را موهای کم پشت سپیدت را نگاه مهربانِ از پشتِ عینکت را چالِ گم شده زیرِ چین و چروکِ صورتت را میبینی...؟ من تا کجا خودم را با تو تصور میکنم...؟ من کنارت میمانم تا ثابت کنم که...

حقیقت ندارد
زمانی که انسان پیر میشود
از رویاهایش دست میکشد
بلکه
انسان زمانی که
از رویاهایش دست میکشد
پیر میشود ...

بی <<دوستت دارم >>
روز
ادامه ی شب است
با موهایی سفید!

بچه بودم
یه شب گفتن قراره واسه زری خواستگار بیاد؛ دختر محمود آقا نقاش که زنش، عصمت، هر روزِ خدا به بهونه سبزی و آش نذری و کدو حلوایی و نون و تخم مرغ محلیِ ولایتشون که برامون به قول خودش داغِ داغ میاورد خونمون پلاس بود.
عصمت میگفت یارو...

چشم باز کردم دیدم موهامون جو گندمی شده .!! مگه چند سالمونه ! بله همسرم چهل و اندی و من هم چهل ساله چقدر زود گذشت روزها ماه ها سال ها و بیست پنج سال گذشته و ما کنار هم زندگی کردیم تا به امروز ما باهم داریم پیر میشیم...

پیر شدن مزایا و معایبی داره.
مثلاً اینکه کلمات روزنامه رو از نزدیک نمی بینی، ولی احمق ها رو از دور تشخیص میدی!

اینگمار برگمان :

پیر شدن شبیهِ کوهنوردیه
هرچقدر بالاتر میری توانت کمتر میشه
اما در عوض
افقِ دید وسیع تری پیدا می کنی

شاید باید توی زندگی دلیلی باشد
که بخاطرش پیر بشویم
اگر دلیلی برای پیر شدن
نداشته باشیم
که زندگی نمی چسبد
آن وقت میخواهی بنشینی
به کنج دیوار نگاه کنی و به کجای
جوانی ات بیندیشی؟!

به سال ها بعد فکر می کنم!
به زیبایی سپیدی موهایمان
میدانستی؟
پیر شدن کنار تو چقدر می چسبد!؟
اینکه دستانم بلرزند،
پاهایم توان راه رفتن نداشته باشند،
و کنارت بنشینم و بی اختیار
سنگینیِ سرم را روی شانه هایت رها کنم!
خوابم ببرد
و رویای آن روزی را ببینم...

بیا پیر شدنی با شکوه داشته باشیم،
بگذار که دنیا شاهد پیر شدنمان باشد،
چه باک از این تماشاچی همیشه حاضر.
بگذار که دنیا ارام ارام سالها را به ما بدهد و روزی ناگهان انها را پس بگید.
بگذار پیرشدنمان را جشن بگیریم.
بگذار عشق شاهد بلوغمان باشد، بگذار زمان...

پیر شدن، اغلب موجب پذیرفتن ناپذیرفتنی ها می شود.

پیر شدن در آغوش تو
لذت بخش ترین فرسایش دنیاست..


️️️

پیر شدن به کوهنوردی شباهت دارد ؛
هر قدر بالاتر می‌روی نیرویت کمتر می‌شود ،
اما افق دیدت وسیع‌تر می‌گردد ...

قلبی شکسته دارد میانِ قفسه‌ی سینه‌ام جان میدهد .. شکستنِ دل آدم را پیر میکند ..
کهولتِ سن بهانه است برای سفید شدنِ مو .. برای چروک شدنِ پوست
پیر شدن یک شبه رخ میدهد ..

به سال ها بعد فکر می کنم،
به زیباییِ سپیدیِ موهایمان
می دانستی؟
پیر شدن کنارِ تو، چقدر می چسبد!؟
اینکه دستانم بلرزند،
پاهایم توانِ راه رفتن نداشته باشند،
و کنارت بنشینم بی اختیار،
سنگینیِ سرم را رویِ شانه هایت رها کنم،
خوابم ببرد...
و رویایِ آن روزی را ببینم...

ﻗﺼﺪﻡ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﻮﺩ،
ﺍﻣﺎ ﮐﻨﺎﺭﺕ...
ﻧﻪ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ...!

ﻗﺼﺪﻡ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﺑﻮﺩ،
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ...
ﻧﻪ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯾﺖ...!
ﻗﺼﺪﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩ،
ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ...
ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ...!

ﻗﺼﺪﻡ ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻥ ﺑﻮﺩ،
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ...
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺖ...

قصدم نشستن بود...اما در کنارت...نه چشم انتظارت...قصدم شکستن غرورم بود...اما در آغوشت...نه زیر پایت...قصدم زندگی بود...اما با تو...نه با خاطراتت...قصدم پیر شدن بود...اما به پایت..نه به دستت!!...