متن گذشت زمان

من
روزهاى سختم رو
فراموش می کنم
ولى تویى که
اون روزها
کنارم بودى رو
هرگز..!

اگر طول و عرض جهان در هم بنگری
جز مساحت قبر، در دستت هم خبری

چه سود از دنیای فانی که خاک است و زوال
که هرچه در دست داری، در پایان می‌رود به حال
حواست باشد، ای دل، که در این راهِ پرخطر
نه در غفلت باشی، که سرانجام...

بعد از چهار سال هنوز باید حواسم را جمع کنم
گاهى که حواسم پرتِ سکوتِ خانه میشود
یا نگاهم، به عکسى مى افتد و فکرم پى خاطره میرود،
دستهایم به عادتِ بیست و چند ساله
دو فنجان قهوه درست میکنند!
خالى کردن فنجان دوم توى ظرف شویى عذاب آور است.

روز
هفته
ماه و سال؛
از پی هم گذشتند
و من فقط این را فهمیدم؛
کهنه می شویم
اما دردِ عمیقِ قلب هایمان
هیچ وقت کهنه نمی شود.

نگران نباش دوست من
از اینکه به آغوش مرگ رفت وتو تنها مانده ای
ویا به نوعی دیگر تنهایت گذاشته و ترکت کرده است
وتو هیچ نمیدانی
سرنوشت برایت چه نگاشته بود
به گمانم زمان با تو بودن به همان مقدار، تقدیر بوده است.

گذشت زمان
آدمها را نه منطقی می‌کند
نه عاقل
آدمها فقط خسته می‌شوند و
دست می‌کشند از
خواسته‌هایشان ...
.

گذشت زمان کسیو عوض نمیکنه...
فقط بهت یاد میده که آدم ها..
همیشه اونی که تو فکر میکنی نیستن...