بیو تپش

یک ندا می‌شنوم، از نَفَسِ ربِّ جلیل
مگسل امّید، زِ لطفِ گُلِ رحمانیِ من

شمّه‌ای، عشق ببارد، به تپش‌های دلت
عاقبت، شاد شوی، از گُلِ یزدانیِ من

درد است تمامِ تپشِ ثانیه هایم؛
زیرا که دلم را نفسی،
همنفسی نیست...

نفسم با تو شود شاد و،
دلم نغمه زنان؛
تپشِ قلب و صفای گلِ جانم با توست!

دُردانه ی حسّ دلم ای جان و نفَس!
مِهرت، شده بهرِ عطشِ عاطفه بس؛

پیوسته تو هستی تپشِ خاطره پس:
جز تو، تبِ قلبم، نکند میلِ به کس.

تا آخرین نفس،
به کنارم بمان؛ نرو!
با تو،
دلم،
پُر از:
تپشی عاشقانه است.

مرا شور بده، با تبِ نابِ جهشِ جان/

دلم را برسان تا تپشِ مهرِ فراوان/

به پرواز، درآور، گُلکِ قاصدکِ مهر/

بدم باز، به رگهای نفس، شورشِ پنهان/

شاعر:
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

🦋🌸🌺🌸🦋

می تپد قلبم و با هر تپشی
قصه عشق ترا می گوید