متن شاعر کوچک

هر بار که خندیدی...

دیوانه ترم شد دل...

گناه از دل نه از دیده،
از آن چشم سیاه توست...
که اینگونه اسیر کوی تو گشتم...

آمدم تا که ببوسم لب شیرینت را...

که پریدم از خواب...


چقدر خواب قشنگی میشد...


فرصت بوسه ز لبهات ، گر محیا میشد...

مو پریشان منی، دست به زلفت نزنی...


که سیه زلف پریشان تو برده دل ما...

«شعر کودکانه»
«شاعر ترمه خداپرست هفت ساله از مشهد»
سلام علیکم خوب هستید؟!
در رو روی غم ها بستید.
شما مثل خنده هستید،
روی برگ گل نشستید.