متن درد عاشقی

آنکه به دل وفا نداشت.
مهرم اسرار نشود.

بر لبم خنده، ولی در دلِ من ماتم بود
خنده ای سرد، که از گریه ی پر باران بود

هرکجا نام تو را عشق به لب می‌آورد
پشت آن زمزمه‌ها، سایه‌ای بی‌پایان بود

رفته بودم که فراموش کنم نامت را
هرچه را یاد نبرده ست، به دل پنهان بود

عاشقی...

در عشق بازی دلم گل پایِ هر دیوانه ریخت
تا که او هم گویِ آتش را بر این گلخانه ریخت

آن شرابی را که من با صبر، کهنه ساختم
چشمِ یک حوری‌نما، امروز در پیمانه ریخت

احتمالا بازهم مغبونِ عشقی دیگرم
#ماه_من شب زلفِ خود را باز و بر ویرانه...

آتش زده بر جانم

چشمان سیاه تو.

آزاده باشیم و حقیقت را بگوییم
در وادی اندیشه راه حق بجوییم

گاهی بگوییم از غم و بی‌همنوایی
از سست‌عهدی‌ها و رنج بی‌وفایی


هرچند خوب است از گل و ریحان بگوییم
از شمع از پروانه و هجران بگوییم

هرچند درد عاشقی درد کمی نیست
این درد را غیر صبوری مرهمی...

شب که با زلف تو پیمان سحر بستم و رفت
دل به تاراج غم و درد و خطر بستم و رفت

آن نگاه گذرا آتش در جان انداخت
چشم در چشم تو یک لحظه اگر بستم و رفت

هر چه از عشق تو در سینه نهان داشته‌ام
در غزل‌های پر...

بدنم داغ و سرم گرم و تنم میسوزد...


به گمانم بوسه از لبهای تو آتش به جانم زده است...