شعر کوتاه

-بهشت؟
-دوزخ؟،
نه! نه!
***
فقط آنجا که،،،
-- تو هستی!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

عصرها برایت چای دم می کنم،،،
تو اما ،،، نیستی!
هر بار چای ی از دهن می افتد؛
مانند دوستت دارم هایت!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

من چله کوچیکه بودم ، تو چله بزرگه

من برفی تر.. زمستونی تر

تو پرشکوه تر .. خواستنی تر

به موجی بند است دوستت دارم های حک شده بر ساحل

روزی که آسمان چشمهایت شد
و
ابری اشکهایت
یک شهر را بارانی کرد

نگهت داشته ام
آنجا که « رز » ها
رازها دارند

همان موعد همیشگی آمدی
در را گشودم
اما
صدای باد بود...

نمی دانی که چقدر ناتوان ام
وقتی که دستانت
از دستانم دور مانده اند

من شعرم را گاهی
دم می کنم
و با فنجان سفید سفالی
انگشت در انگشت
به بالکن می روم
و
هورت می کشم
تفاله های ترس را

غم جهان چنان بسیار
اما
دیده به شوق دیدنت بیدار
شب گذر نکرد اینسان
از بلندای روزگارانم

گیسوی تو ابریشمِ عشق است
تنیده بر جان و تنم
تا که پروانه کند ، اندوه مرا

خشکیده ام
عمرم به بهار قد نمی دهد
اما طُ بمان و شکوفا شو

🔹 [ سردار]

غم وفادارترین رفیق بی وفا
فراموش نمی کند مرا

در ازدحامِ خیالاتِ شلوغم؛
--در این شهر،
تو،،،
شبیه هیچکس نیستی!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

مهر آمده ست وُ،
دارم کوچه های شهر را
مشق می کنم؛
تو نیز،
به پس کوچه های قلبم،
سری بزن نازنین!



لیلا طیبی (رها)

بد تر از عاقل شدن مجنون را چه غم؟!
باور عقل نکن،راهی به جز انکار نیست

ملیکانقدی(پناه)

چشمانت
نور می پاشد
در شهر دل
عشق طلوع می کند

دلتنگی هایم شعر می شود!
همه می خوانند اما،
آن که \نمی خواند\
--تویی!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

دالانی ست تاریک و،
سیاه!
شبیه مرگ!
♡
هولناک ست دوری ی تو!




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

نبودنت،،،
مرگ است وُ
خانه بی تو، گوری تاریک...
وَ من،،،
لاشه ای کوکی!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

هر شب
شعر می بافم
گرم میشوی
و من خیس از باران

پروانه آبی خیال

می تراود چهارسو

نگاه های دلم را

ساناز ابراهیمی فرد

تمام دشت مال توست
تک درخت!

شکوفه بزن
آلوها را قرمز کن

پرواز داد
بغض رود را

حباب