آه که عشق بس کوتاه بود و فراموشی / بس بلند...
یک شهر پر از آدم و بیچاره از این عاشق بی عشق هر جا برود تنهاست...!
لب تر نکن اینقدر که زجرم بدهی باز یک مرتبه محکم بغلم کن که بمیرم
عشقم خنده‌های تُو ست بخند بگذار خرداد را عاشقانه سر کنم ...
هفت مهر روز تجلی ایمان ، ایثار، شجاعت، عشق و علاقه گرامی باد...
عشق را هیچ پایانی نیست ! یار وقتی که تویی
به تو ثابت خواهم کرد که *عشق* تواناترین خدایان است
خسته‌ام بس که دلم را به دری بسته زدم لعنتی! عشق تو دروازه‌ی عابدزاده است!
حسود نیستم ولی لال شود هرکه غیر من را عشق بنامد
به سنت عشق گرد هم می آئیم آنجا که دوست داشتن تنها کلام زندگیست
ذوق شعرم را کجا بردی؟ که بعد از رفتنت عشق و شعر و دفتر و خودکار آرامم نکرد...
عشق را هیچ... پایانے نیست... وقتے یار تویے...
ما را به غیر یاد تو اندر ضمیر نیست
بوی زلف او حواسم را پریشان کرد و رفت........
کدام خانه ؟ کدام آشیانه ؟ صد افسوس بی تو شهر پر از آیه های تنهاییست
به عشق کسی پایبند باش که برای تو و احساست ارزش قائل است
آن عشق که در پرده بماند به چه ارزد؟ عشق است و همین لذت اظهار و دگر هیچ
عشق ..️ دیده نمیشه احساس میشه مخصوصا وقتی کنارته️
. عشق یعنی ..️ هربار که نگاهش میکنی به انتخابت مطمئن تر بشی ...
ای عشق، مرا بیشتر از پیش بمیران آنقدر که تا دیدن او زنده بمانم
عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است گاه می‌ماند و نا گاه به هم می‌ریزد
تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده است چه سرانجام خوشی گردش دنیا دارد
روز تولد تو میلاد عشق پاک است، برای شکر این روز پیشانیم به خاک است.
زادروزت شیرین ، پرعشق و نورآفرین باد.
