متن اندوه جدایی

تو،
آخرین لبخندِ
در آن لحظه‌ی جدایی بودی،
که پُر اندوه و آکنده از غم، بر لب نشاندی.

به جان و دل هنوز هست شور عشق و عاشقی
لیک از فراق یار به خلوت خویش درد می‌کشم
گویند به ظاهر خوش خوشان عشقم گشته است
لیک جام شراب عشق بسان زهر می‌چشم
مستی رسیده است به چشم و اشک و جان من
چون شراب عشق با تلخی غمت...

رفت و احساسِ مرا، بشکست باز
بغضِ دل، در سوگِ جان، بنشست باز
بعد از او، دیگر گمانم نیست دل
شاد گردد، با صدای هیچ ساز

اینکه هستی و ندارمت،
خودش غمی جدا از غم هاست.

آتیش همیشه به خاکستر
تبدیل میشه،
حتی عمیق ترین عشق ها هم
به پایان میرسه
و خیلی عشق های دیگه
جاش رو می گیره

به جای مانده برایم ز تو فقط ردّی

دل چه میدانست که دلتنگی چیست..؟


تا تو را دید و... دگر باره ندید....