متن اندوه جدایی

رفت و احساسِ مرا، بشکست باز
بغضِ دل، در سوگِ جان، بنشست باز
بعد از او، دیگر گمانم نیست دل
شاد گردد، با صدای هیچ ساز

اینکه هستی و ندارمت،
خودش غمی جدا از غم هاست.

آتیش همیشه به خاکستر
تبدیل میشه،
حتی عمیق ترین عشق ها هم
به پایان میرسه
و خیلی عشق های دیگه
جاش رو می گیره

به جای مانده برایم ز تو فقط ردّی

دل چه میدانست که دلتنگی چیست..؟


تا تو را دید و... دگر باره ندید....