جاده
چمدانش رابست
اما نرفت
دست دلت را خوانده بود
رضا حدادیان...
بگو لبخندت چند وجهی ست که
امان از آفتاب بریده
مریم گمار
۱۴۰۲/۳/۲۸...
دهان شکوفه
پر از کلماتیست
که در ذهن درخت مانده بود
رضاحدادیان...
دوبرگ بودیم بر یک شاخه
تو با باد رفتی
من افتادم.
رضا حدادیان...
ایستاده بودی به حرف
ونمیدانستی
چپ به راست کلماتت
بر زوایای من روییده
مریم گمار...