پنجشنبه , ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
بگو چکار کنم؟با انتظاری که به پایان نمی رسدبا سکوتی که فریاد نمی شودبگو چکار کنم؟وقتی شب قلبم را مچاله می کندو صبح چون ملحفه ای سپیدرویم را می پوشانددلم طفل مادر مرده ایکه فقطدر آغوش تو آرام می شود ......
چه باک اگر پاییز ،تمامِ برگ هایش را ببارد !وقتی در باغچه دلم ،گل همیشه بهاری دارم ؛شبیهِ تو ...!...
دوستت دارمدوستت دارموپنهان کردن احساسپشت واژه های شعرآسان نیستآنچه که پنهان می ماند تنهایی ستکه آن همدر نیمه شبی آشکار می شوددوستت دارمو رویای بوسه ای را می بینمکه تو در آنپیش قدم هستی ......
چترم را روی سرم می گیرمو از این شهر می رومباران های اینجابوی دلتنگی می دهند ......
من شب را از گیسوان تو کنار میزنمو صبح را در عمق نیلی چشمانِ توبه تماشا می نشینمبا من واژه واژهعشق را زمزمه کنتا ابر احساس بار دیگرعطش لب های ما رابوسه باران کند...
از دفتر خاطراتمتنها یک برگ ماندهسفید می گذارمشبرای روزی کهببوسم ات ......
عشق با بوسه عمیق می شودشعر با نگاهِ تو......
- باران چه می تواند کند ، وقتی چتر هاپیش از آمدنش باز شده اند ...من چه می توانم کنم وقتیچمدان هایتپیش از رفتنت بسته شده اند....
بافتن موهای یک زن راباید به دستان مردی سپردکه عاشقانه دوستش داردچرا که اوبیش از هر کسیدر پیچ و تاب آن هاجان داده است ......
درخت هم که باشیعاقبتیک روزمغلوب پاییز میشویحالا فکر کنچقدر می توانم با نبودنت بجنگموقتی دلتنگیمدام با واژه هاقلبم را به رگبار میبندد........
شعرم راکوتاه می نویسمآنقدر کوتاهک تا لب وا نکرده ایلب هایت راغرق بوسه کنم...میدانماین شعرهرگزمجوز نمی گیردبیخیال چاپبدون سانسورمی بوسم ات...
از بارانچیز زیادی نمی خواهمهمین که بباردببارد وجای این چتردست های او رادر دستم بگذارد ......
بوسیدمشو یک نفس تا خانه مان دویدمآنروز همه چیز زیبا بودحتی قار قار کلاغ ...!...
دردمدرد بارانی ست کههر چه عاشقانه می باردکسی پنجره ای رابرای در آغوش کشیدنشباز نمی کند ......
چگونه به گل سرخی کهدر دستانممنتظر توست بگویم : رفته ای !...
با من وعده دیدار بگذارراس ساعت پنجعصر خیس ترین روز دنیامی دانیما به بارانچقدر بوسه بدهکاریم؟...
دریابه دلتنگی ساحلموج و صدف می بخشدتو چه بخشیدیبه سکوت این شب هاجز حسرت و آه...
چشمانم را می بندمو مثل آن روزشماره ای می گیرممعجزهچه می تواند باشداگر تو بر داری...
و دست تومی توانستناجی هزاران گلی باشدکه بی گناهپر پر شد ......
