متن تک بیت

روزهای کودکی ام دلخوشی ها کم نبود
یاد دارم مهر بود و مثل حالا غم نبود


مهدی قربانی کوهبنانی ( چلچله )

ای رفته ز دل، راست بگو! بهر چه امشب

با خاطره ها آمده ای باز به سویم؟

دلخوشی یعنی همین یعنی میان غصه ها
یک نفر باشد که با یک بوسه درمانت کند



اعظم کلیابی ( بانوی کاشانی)

ابر و خورشید و شب و ماه و فلک گم شده اند

از همان صبح که چشمان تو تابیده به شهر

ارس آرامی

صد بار اگر دایه به طِفل تو دهد شیر
غافل مشو ای دوست که مادر شدنی نیست

تو صاحب زیباترین قلب جهانی
ایکاش تا هستم کنار من بمانی

قسم به چشم تو ، که کور باد چشمانم
اگر به غیر تو با دیگری نظر دارم

اَلا که از همگانت عزیزتر دارم
شکسته باد دلم گر دل از تو بردارم

تَرک یاران کرده ای ای بی وفا یار این کُند؟
دل ز پیمان برگرفتی هیچ دلدار این کُند؟

بی عشق نشاط و طرب افزون نشود
بی عشق وجود خوب و موزون نشود

هنگام بوسه سر دو راهیم بین لب و آن چال گونت
کُمکم کُن به هر طرف رَوَم دلم هوای دیگری دارد

شب بود و ستاره بود و من بودم و ماه

شب ماند و ستاره رفت و من ماندم و راه

ارس آرامی

هر کجا عشق اید و ساکن شود
هر چه نا ممکن بود ، ممکن شود

در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشر

ای که می پرسی نشان عشق چیست
عشق چیزی جز ظهور مهر نیست

هرچند می رود، بروم چای دم کنم
شاید کمی نشست...خدا را چه دیده ای

اگر به دامن وصل تو دست ما نرسد

کشیده ایم در آغوش، آرزوی تو را

تو را دارم ای گل، جهان با من است
تو تا با منی، جانِ جان با من است

روا بود که چنین بی حساب دل ببری؟
مکن!که مظلمه ی خلق را جزایی هست!

خواستم گریه کنم، قلب صبورم نگذاشت
وقت زانو زدنم بود، غرورم نگذاشت

بی چتر زیر باران بود و من محو تماشایش شدم

صورتش با قطره های کوچک باران تماشایی تر است

ارس آرامی

زمین را گر شوی مالک طمع بر آسمان داری
دم مردن همی بینی نه این داری نه آن داری

چشم سبزو لبِ قرمز، تن تو رنگِ سفید
تو خودت پرچمِ اسلامی ایرانِ منی!

امیرحسین گرمابی

گفتنی نیست، ولی بی تو کماکان در من
نفسی هست دلی هست، ولی جانی نیست