متن کتاب دل‌گویه‌های بانوی احساس

🍂🍁🍂
میانِ برگ، برگ مهربانی،

نوشتم حسّ دل؛ تا تو، بخوانی؛

نوشتم که دلم، فصل انار است؛

تو پاییزی؛ که آن را، می تکانی!

زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)
🍁پاییزانه ها
🍂🍁🍂

صدای نوحه ها می آید ای دل!

غمی در حسّ ما می آید ای دل!

سرای سینه ها آکنده از غم؛

شهید از کربلا می آید ای دل!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

صدای نوحه ها، می آید ای دل!

غمی، در حسّ ما، می آید ای دل!

سرای سینه ها، آکنده از غم؛

شهید از کربلا، می آید ای دل!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

دمیده باز هم بوی محرم؛

شده جاری به هرجا اشکِ ماتم؛

گلِ احساسِ جان ها گریه دارد؛

همه، گُل دشتِ دل ها گشته دَرهم!

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

همه، احساسِ دل، پُرشور و شِین است؛

دوباره، ماتمِ مولا حسین است؛

شده، سرچشمه های شادِ دل، خشک؛

چرا که اشکِ غم، جان را در عِین است...

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

هوایِ گریه باز از نو، در عِین است؛

تمامِ قامتم، از غم، چو غِین است؛

گلِ احساسِ جان گریان شده؛ چون:

عزای مردِ حق، مولا، حسین است...

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

نم نمک، آمده ای سوی دلم با دلِ خود؛

تا کنی بسترِ احساسِ مرا منزلِ خود؛

شور بخشید دلت بر دلِ من؛ بانمکم!

کرده بزمِ دلِ من را دلِ «تو» محفلِ خود!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

چشمانِ سیاهت، چو نگینِ گلِ الماس؛

هر موجِ نگاهت، تبِ گرمای پُراحساس؛

وقتی بزنی چشمکی از، چشمه ی قلبت،

آبی بشود شورِ دلم مثلِ گلِ یاس!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

زیباست گلی که: دلِ «تو» هدیه نمود؛

هر برگِ گلت، آیه ی عشقی بِسُرود؛

یک دفترِ صد برگِ پُر از مهر و وفاست؛

کز هر طرفش می شود احساس درود!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

پُررنگ ترین رنگِ وفا هست دلت؛

بی رنگ تر از، آبِ صفا هست دلت؛

از جنبه ی احساس و گلِ خوبی و مهر،

همواره چه بی رنگ و ریا هست دلت!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

از رنگ و ریا هیچ نبردی بویی؛

با نوگلِ خوبی و صفا هم خویی؛

آن قدر، تو بیرنگی و خوبی؛ گلِ من!

که احساسِ دلم جز تو نبیند رویی!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

«تو»، شعرِ دل و شعرِ تمامِ گُلِ عشق؛

پیوسته رسد بر تو سلامِ گُلِ عشق؛

چون سازِ محبّت، زند احساس و عطش،

شعرت بشود حُسنِ ختامِ گُلِ عشق...

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

درونِ سینه حسّی ناب دارم؛

دلی سرگشته وُ، بی تاب دارم؛

به رویای رسیدن، تا گلِ عشق،

دمادم دیده ای بی خواب دارم...

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

    🌿❤️🌿

وجودم با تو سرشار از وفا شد؛

سراسر، شور و دنیای صفا شد؛

میانِ جان شکفته نوگُلِ عشق؛

و احساسم به مِهرت مبتلا شد...

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب: دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

نباشد، جفایت؛ «گلم!» باورم

نگردد، به جز، مِهرِ «تو»، در سرم

از احساسِ پاینده در جامِ دل

تو سرشار کن: کام و هم، ساغرم

زهرا حکیمی بافقی
کتاب دل گویه های بانوی احساس

نهانِ جان شده، قاموسِ احساس؛
بخوان آن را کمی با قلبِ حسّاس؛
پسندیدی، اگر، گل واژه ای را،
از آن شادی نما؛ چون دشتِ ریواس*
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب: دل گویه های بانوی احساس.
*پ.ن:
خاصیتِ ریواس، فرح بخشی است.
🌺❤️🌺

قلبم به هوای تو زند شورِ نفس؛
حسّم به جز از «تو» نکند میل به کس؛
زیباست نگاهی به دلِ من که فقط،
محتاجِ نگاهِ دلِ «تو» باشد و بس...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.
🌺❤️🌺

چقدر این دل هوای سرد دارد؛
هوای پر ز خاک و گرد دارد؛
ز بس شبنم چکاند احساس قلبم،
دلم شب بوی زرد درد دارد...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

در سکوت دل خود، داد زدم؛
داد دل، یکسره فریاد زدم؛
بس که احساس دلم، درد و غم است،
مشعل غم، به ره باد زدم...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

تب های من، پُر از، بهانه ی عشق ست!
لب های من، پُر از، ترانه ی عشق ست!
شب های من، پُر از، ستاره ی احساس؛
دنیای من، پُر از، جوانه ی عشق ست!
زهرا حکیمی بافقی (کتاب دل گویه های بانوی احساس)

فریاد کن، حسّ تبی، با دلِ خود!
پرواز کن، تا تپشی؛ تا دلِ خود!
وقتی، دلت، می تپد از، بلبلِ مِهر،
در یاد کن، یا تبِ گُل؛ یا دلِ خود!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

تو وُ، حالِ پُر از، احساسِ مبهم؛
تمامِ لحظه هایت، غرقِ ماتم؛
عسل بانو! چه طعمی دارد این عشق؛
که با دل می چشی، آن را، دمادم؟!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

برگرد، به سوی قلبِ حسّاسم باز!
برگرد؛ بیا، به نزدِ من، با آواز!
در رقص بگیر، شورِ احساست را؛
از نو، بِنِما، تو عاشقی را، آغاز!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

تو دیدی که: به قلبم درد، جاری ست؛
همان دردی، که تب می کرد، جاری ست؛
نخواندی، حسّ پُردردِ دلم را؛
هنوز آن التهابِ سرد، جاری ست!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس