متن آفرینش
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات آفرینش
زن، آخرین واژهی بهشت است که بر لبان خداوند جاری شد،
آخرین شعاع از نوری که در دستهای آفرینش جا ماند،
راز سر به مُهری که زمین هنوز برای درکش، خام است.
او نه فقط انعکاسی از بهشت، که خود، بهشتی بیانتهاست؛
با چشمانی که شب را به ستایشِ روشنایی...
اگر نمیتوانید خالق چیزی باشید...
پس نابود کننده ی مخلوق دیگری نباشید...
(من خالق تمام شعر هایم هستم)
چهره ی صبح می شکفد!
دمیکه
عکس خویش را
در برکه آفرینش
به نظاره می نشیند...
حجت اله حبیبی
دلیل حال زیبایم توهستی
تمام خواب ورویایم توهستی
قسم برهستی وبر آفرینش
تمام عشق ودنیایم توهستی
باور کن مرا...
این منم زنی که وجودش آفرینش است
زنی که قبل از هر چیز یک انسان است
انسانی که حق زیستن دارد
رعناابراهیمی فرد(رعناابرا)
او شعر بود و من شاعرش؛
این بود قصه آفرینش !
ارس آرامی