پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
سلام ای آنکه جا, در توس داری.دو تا گلدسته چون فانوس داری.ضریحت منزل باران بوسه است.لیاقت بر هزاران بوس داری.هزاران عاشق دلداده داری.هزاران غرق در کابوس داری.هزاران عاشق علامه ی دهر.چو افلاطون و دیجانوس داری.گدایان در تو خسروانندگدایانی چوکیکاووس داریگداییِّ درِ تو پادشاهیستمریدی مثل بطلمیوس داریتمام دشمنان بغض تو دارندهزاران غرقه در افسوس داریبه هرجا رو کنم ای نور مشرق.وجودی روشن و ملموس داری.درون آسمان هم عاشقانی...
ایران پر غرور و سربلند از داشتن خانواده ای جسور و صبور و شجاع به خود می بالد، دلها سخت گریانند و چشم ها به خون نشسته اند،بارش سیل بار اشک این ملت از شوق است، شوق وجود دلاور مردان قیور سرزمینش، کسانی که بااقتدار قدم بر می دارند واز کارشکنی ها و توطئه های ملت های کثیف بیمی ندارند، شهیدرئیسی، کبوتر صحن امام رضا پر کشید و اوج گرفت و بر فراز آسمان می درخشد، روح ایشان مقامی بدست اورد که هر کسی آرزویش را دارد و دست های یک ایران دعا گوی همنشینی با وی هست...
در ازدحام حریم حرم دلم گم بودکبوتری که اسیر امام هشتم بودیکی دخیل نشسته پر از توسل و ذکر یکی مراد گرفته پر از تبسم بودبه گوشه گوشه ی صحن و سرای تو آقاصدای بال ملائک صدای مردم بودملائکی که به یک لحظه شوق مشهد داشت و لحظه دگرش در زیارت قم بودو هشت مرتبه باید سلام می دادمحضور ذهن ندارم که بار چندم بودعلی اکبر اسلامیان بیدل خراسانی...
دل به هوای تو چه پر میزنداجازه باشد به تو سر میزنددل به هوای حرمت می پرداین دلم هست آمده در میزند...
صحن قشنگت یا رضا دل رابه یغما می برد رنگ طلای گنبدت ، دل از دو دنیا می بردای هشتمین ماه ولا ، فرزند نیکوی علی نام خوشت هوش از سر اهل ثریا می بردمبهوت خیل زائرین، هفت آسمانها و زمین خاک تو را هر زائری با قلب شیدا می بردبهزاد غدیری ، شاعر کاشانی...
\حور وقتی در بهشت از عطر گل تَر میشود\با نگاه مادرش دختر معطر میشودمیدهد بال و پری تا وسعت هفت آسمانهرکسی که روزی اش فرزند دختر میشوددختران بابایی اند و پُر زِ احساس خداگاه سرشار از نگاهی، جان مادر میشوددرمیان سجده های شکرِ بانو نجمه جانحضرت معصومه دلتنگ برادر میشوددر پی دیدار مولا و برادر یک شبههمچو زینب راهی دنیای دیگر میشودلطف بی حد خدا بر مردمِ آن سرزمینروزی هر روزشان دیدار کوثر میشودمرغ جانم میشود همخانه ب...
ضامن آهوترین غم های عالممیلاد امام رضا عطاق ایوانی طلانی می کند خورشید راصحن زیبایی هوائی می کند امید را نوری از گلدسته می پاشد بسمت آسمانمی دراند رشته رشته پرده تردید را رقص بال هر کبوتر پیش چشم زائرانمُهر الطاف و اجابت می زند تایید را می تراود نم نم اشکی به پلک دیدگانمی فشاند عطر و بوی آیه ی توحید را لرزش نقاره می افتد به قلب عاشقانمی دمد بانگ اذان گل نغمه جاوید را نوگلی روئیده...
گنبدت دل می برد وقت ملاقاتی بده...
یا امام رضا (ع)در گوشه ای ز صحن و سرا جا بده مراآیا دلم کم از دل آهوشکسته است...
افتاده ای بر روی خاک و پر نداریجز دیده ی تر مونسی دیگر نداریآنقدر غربت می چکد از جسمت آقاناخواسته می گویمت مادر نداریشهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد...
عجیب نیست که در سینه غصّه مهمان استشب فراق شده؛ حرف حرف هجران است به چشم‌هم‌زدنی این دو ماه هم رفت وبهار گریه هم امشب رو به پایان استبه این فراق بگرییم و یا به دوری ِتوبگو چه کار کنم درد و غم فراوان استشهادت امام هشتم تسلیت باد...
انگور می دهند که قربانی ات کنندلازم نکرده دعوت مهمانی ات کنندصدها رواق در جگرت زهر باز کردمی خواستند آینه بندانی ات کنندشهادت امام رضا(ع) تسلیت...
یک تکه از بهشت در آغوش مشهد استحتی اگر به آخر خط هم رسیده ایآنجا برای عشق شروعی مجدد است...
یارضابر یازده امام چو دلم تنگ می شودمی آیم و طواف مزار تو می کنم...
از غربت آن غریب کن یاد امشبدر شب شهادت امام رضا التماس دعا دارم...
