جمعه , ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
همونجوری که اسم اتحاد قطره، بارانه شکوه حاصل جمع همه اقوام، ایرانه...
محمدعلی اسلامی ندوشن پیش از درگذشت: ایران هیچ وقت تنها نخواهد بود...
فردریش هگل :تاریخ جهانی با ایران آغاز می شود...
تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم تو...
ایران!بمان شوق خورشید تو می کشد شام مارا...برشی از ترانه...
گفتم این کیست که پیوسته مرا می خواند خنده زد از بنِ جانم که منم، ایرانم...
چشمانش چنگیز بود و من ایرانی ویران...لیلا قهرمانی آرمینا...
ایران زخم دیده ی غمگین، کمی بخنددف می زنم برای تو، با من دمی بخند...
تاحالا دقت کردین : ایران کشوری است که در آن پیتزا زودتر از آمبولانس و پلیس ۱۱۰ میرسه!...
همه عالم تنست و ایران دلنیست گوینده زین قیاس خجلچونکه ایران دل زمین باشددل ز تن به بود یقین باشد...
هر وقت سالار عقیلی میگه ایران اگر دل تو را شکستند...زن داییم با گوشه روسریش اشکاشو پاک میکنه....زنداییم اسمش ایرانه...
در دل این گربه که ایران ماستدود سیاهی ست که تهران ماستبوی بدی در همه جا پر شدهبوی مدیریت بحران ماست...
به یاد آنان که هرگز فرود نیامدند تا نام ایران بر فراز آسمانها جاودان بماندروز نیرویی هوایی مبارک...
دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود چو ایران نباشد تن من مباد در این بوم و بر زنده یک تن مباد...
