در گاه شمار ایرانی یا همان تقویم ایرانی در هر ماه ,به فرخندگی هم نامی روز و ماه یک جشن باستانی برگزار میشود. در ماه آذر هم این جشن در 9 این ماه با نام جشن آذرگان و به نام ایزد آذر و بزرگداشت جایگاه آن در اندیشه ایرانیان برگزار...
در گاه‌شماری ایرانی روز اول آذر، آذر جشن نام دارد. «آذر جشن»، یکی دیگر از جشن‌های باشکوه ایرانیان باستان در پیوند با آتش به مناسبت فرارسیدن ماه آذر و برافروختن نخستین شعله زمستان است. آتش در آیین مزدیسنی پاک و پاک کننده است و از این لحاظ بسیار مورد احترام...
تا زمانی که آتشی بشتاب ! - شعله‌ور شو درونِ خاموشی
پنبه آتش گرفته‌ای است قلب من کف مزن شعله‌ورش مکن باد را ببین چگونه درختان را دور می‌زند و سوی دلم می‌خزد کف مزن شعله‌ورش مکن قلبم را در آتش این جزیره تاریخ بگذار تا بسوزد کف مزن شعله‌ورش مکن باد را ببین چگونه مرا در دهان گرفته و بر...
زیر باران فکر کردن دست به کوچه‌های شهر ساییدن شهر را در آتش و رؤیاها بوسیدن حس کردنِ این‌که همه‌چیز را می‌توانی در آغوش بگیری جا دهی زمانی خیس‌شده را در خود حس می‌کنم زمانی گریسته را خیسی از زرد و نارنجی و کلاغ از حمله‌ی تاریکی و آتش آنقدر...
آنکه میرود فقط میرود و آنکه میماند درد می کشد غصه میخورد بغض می کند اشک می ریزد و تمام این ها روحش را به آتش میکشد و در انتظار بازگشت کسی که هرگزباز نخواهد گشت آرام آرام خاکستر میشود
تا در آغوشت کشیدم بین لبها جنگ شد برق چشمان تو در چشمان من پررنگ شد سوختم در آتش آغوش تو محبوب من حلقه ی دستان من بر گردنت هِی تنگ شد
با من از دوزخ نگو عاشق کجا؟آتش کجا؟ نازنینم آنقدر ها هم خدا بیکار نیست
قطار رفت، و این ریل سالهاست.. پیراهن به آتش می کشد.
آرام آرام آتش به دلم زدی بنشین که خوش آمدی رویای من...
خاکسترم گفت آتش را می بخشم تبر را هرگز...
دو قدم پیش بیا! اے قدمت بر سر چشم! دو قدم تا کہ تو را تنگ بگیرم بہ برم! تو بہ اندازه هر یک قدمم آتشی و من بہ اندازه هر یک نفست شعلہ ورم
سوختم چه آتشی نگاه تو دارد
روز آتش نشان بهانه ای است برای تجلیل از آنانی که در میان شعله های آتش، پیام آور ایستادن و سرخ زیستن هستند.
وقتی شعله در شعله می پیچد، به هیچ چیز نمی اندیشی؛ مگر آن سوی آتش. روزت مبارک بزرگ مرد
آتش نشانان دریادلانی هستند که در هنگام بروز حوادث جان به کف و بی محابا دل به آتش می زنند و دل دریایی داشتن یعنی همین روزت مبارک
تبریک به تو که در میان شعله های آتش، پیام آور ایستادن و سرخ زیستن هستی روزت مبارک
خرافات / دنیا را به آتش می کشد و فلسفه این آتش را خاموش می کند.
تنها میمانم عاشق تر زخمی تر آرام چون آتش در زیر خاکستر برگرد و بیا دلتنگ دیدارم بغض شب تارم من هرچه دارم از تو دارم برگرد و بیا آشفته مگذارم دوری و بی تو بی قرارم
دیدم تو را و همچون شعله های آتش شعله ور شدم از ره به در شدم دیوانه تر شدم
مردمانی لای موج های آب در آتش میسوزند ، مادری،فرزند بی جانش را میبیند و ما خیابان های شهر را راه میرویم یا میرانیم وبه هم خبر می دهیم از هم، شام کجایی؟ تلگرام رفع فیلتر شد! دلمان از دریا گرفته که زورش به آتش نمیرسد،حواسمان به خودمان نیست. چه...
رفت آن سوار کولی با خود تو را نبرده شب مانده است و با شب، تاریکی فشرده کولی کنار آتش رقص شبانه ات کو؟ شادی چرا رمیده؟ آتش چرا فسرده؟ خاموش مانده اینک، خاموش تا همیشه چشم سیاه چادر با این چراغ مرده رفت آنکه پیش پایش دریا ستاره کردی...
بعد از تو هیچ عشقی آتش به خرمنش نیست
آتش و آدم ترکیبی نامتجانس است من از میان این آتش گر گرفته در رویاها و عشق ها غیر ممکن است سالم برگردم بازگشت من اندوه بار خواهد بود کاش مثل نان بودم چه زیبا بر می گردد از سفر آتش!
