با من از دوزخ نگو عاشق کجا؟آتش کجا؟ نازنینم آنقدر ها هم خدا بیکار نیست
قطار رفت، و این ریل سالهاست.. پیراهن به آتش می کشد.
آرام آرام آتش به دلم زدی بنشین که خوش آمدی رویای من...
خاکسترم گفت آتش را می بخشم تبر را هرگز...
دو قدم پیش بیا! اے قدمت بر سر چشم! دو قدم تا کہ تو را تنگ بگیرم بہ برم! تو بہ اندازه هر یک قدمم آتشی و من بہ اندازه هر یک نفست شعلہ ورم
سوختم چه آتشی نگاه تو دارد
روز آتش نشان بهانه ای است برای تجلیل از آنانی که در میان شعله های آتش، پیام آور ایستادن و سرخ زیستن هستند.
وقتی شعله در شعله می پیچد، به هیچ چیز نمی اندیشی؛ مگر آن سوی آتش. روزت مبارک بزرگ مرد
آتش نشانان دریادلانی هستند که در هنگام بروز حوادث جان به کف و بی محابا دل به آتش می زنند و دل دریایی داشتن یعنی همین روزت مبارک
تبریک به تو که در میان شعله های آتش، پیام آور ایستادن و سرخ زیستن هستی روزت مبارک
خرافات / دنیا را به آتش می کشد و فلسفه این آتش را خاموش می کند.
تنها میمانم عاشق تر زخمی تر آرام چون آتش در زیر خاکستر برگرد و بیا دلتنگ دیدارم بغض شب تارم من هرچه دارم از تو دارم برگرد و بیا آشفته مگذارم دوری و بی تو بی قرارم
دیدم تو را و همچون شعله های آتش شعله ور شدم از ره به در شدم دیوانه تر شدم
مردمانی لای موج های آب در آتش میسوزند ، مادری،فرزند بی جانش را میبیند و ما خیابان های شهر را راه میرویم یا میرانیم وبه هم خبر می دهیم از هم، شام کجایی؟ تلگرام رفع فیلتر شد! دلمان از دریا گرفته که زورش به آتش نمیرسد،حواسمان به خودمان نیست. چه...
رفت آن سوار کولی با خود تو را نبرده شب مانده است و با شب، تاریکی فشرده کولی کنار آتش رقص شبانه ات کو؟ شادی چرا رمیده؟ آتش چرا فسرده؟ خاموش مانده اینک، خاموش تا همیشه چشم سیاه چادر با این چراغ مرده رفت آنکه پیش پایش دریا ستاره کردی...
بعد از تو هیچ عشقی آتش به خرمنش نیست
آتش و آدم ترکیبی نامتجانس است من از میان این آتش گر گرفته در رویاها و عشق ها غیر ممکن است سالم برگردم بازگشت من اندوه بار خواهد بود کاش مثل نان بودم چه زیبا بر می گردد از سفر آتش!
