متن اندوه عشق

سوختیم از اضطراب عشقی که بهر ما تسکین نداشت
خاطرمان ملول گشت و جانمان گرفت و لب نگشودیم

گرچه جانم کرده باور، منتهای مِهر را
لیک راهی نیست تا، آغوشِ عشق‌آویزِ مِهر

مرگ من آن لحظه که ترکم تو کردی، سر رسید.

ای بی خبر از حال منِ مست کجایی...


من یاد تو هستم تو مرا یاد نداری...