بیو عاشقانه

چو پرستوی مهاجر که در لانه ای... به نام قلبت
هیچگاه کوچ نخواهد کرد!!

دلم آنقدر گرم نفس هایت بود...
که ندانستم کی زمستان شد:)

امشب وقتی که دوباره به ستاره ها نگاه میکنم، وقتی دوباره با ماه حرف میزنم، وقتی که دوباره به صدای آسمون گوش میدم یاد تو می افتم و این یعنی هنوز به شدت عاشقتم..

عشقای قبل توسوء تفاهم بود توعاشقم کردی بایه نگاهت زود توی مسیرعشق من اول راهم امادعام اینه توقلب توجاشم

تا زمستان یک آذر باقی مانده است اما چه سوزناک است هوا ؛ سرد و خشک و مغرور می تازد بر پیکره ی پاییز و آبانش ؛ گویی زمستان میخواهد بیشتر از پیش ها و زودتر از قبل ها پاییز را به زانو درآورد ، و من خود به عینه...

مانند باران بهاری... باز هم نم نم... روی این قلب خشک و بی نهال دلم ببار!!

می بندم
پنجره ی،صبح را
بغیرهوای،تو

《تو دقیقا خودِ وجودیت منی》
ساحل هاشمی

برای مست شدن نیازی به شراب نیست!!
همین که تو باشی کافیست!!

اشک از چشمان من جاری شده
دل اسیر درد بی یاری شده
بس که پیچیده هوای عطرتو
گونه ی خورشید گلناری شده
-اعظم کلیابی
-بانوی کاشانی

به امید شب هایی که...
بجای بالشت... تورو بغل کنم!؟

جانا! تمام گل های جهان راهم که آوردند...
هیچکدام بوی تورا نداشت!!؟

گوش دادن به صدایت...
مانند شنیدن شعر های حافظ میماند!!

هرگاه خواستی مرا مال خود کنی!!
کافیست صدایم بزنی؟!

زیبایی چشمانت...
توصیف نشدنیست!!

گویا بهترین انسان جهان را...
خدا برای من آفرید!؟

من به قربان آنکه...
تورا آفرید :)

نگاهت دل میبرد... از کف هر غنچه ای
با صدایت گویا مرا تسخیر میکنی!!؟

زخمی که مرحمش تو باشی...
دوست دارم!!

هوایت که باشد...
نیازی به اکسیژن نیست!!
دلبر!

ای که ندانی...
چه کردی با دلم!!

آرامگاه من...
بین بازو های توست!؟

شب هارا ز یادش چراغان میکنم...
چشمان را ز دیدارش گریان میکنم!؟

شاید شبی بیایی به بالین دلم!؟
در آن شب دلم هیچ تمنا نکند!