متن درد فراق

وقت رفتن چشم تو بوسیدم و گفتم بمان،
اما نماندی.

زندگی سخته،

ولی نه سخت تر از نبودنت.

رفتی به سرِ زندگی خود؛ دلِ من هم،

باید برود بی تو زند سرد، نفس را.

جانا، دلم ز درد فراق تو کم نسوخت
آخر چه شد، که هیچ دلت بر دلم نسوخت؟

دیوانه وصلم

از باده چون لعل بده جام و شرابم
ارچند که دیوانه و سرمست و خرابم

دور از بر تو در بر آتش به چه حالم
چون شمع که میسوزم و هم سینه کبابم

شاید که نداند کسی از حال پریشم
از درد فراق تو که من سخت عذابم...