متن فراق یار

هر بار که چشم من ومن درآیینه دل به هم دوخته شد
از سوز دل و عشق، دل آشفته شد
اشکی که ز چشم ما روان گشته بود
چون گوهر شب‌چراغ، افروخته شد
در آیینه نگاه تو دیدم خویش
کز دیدن روی تو، دلم سوخته شد
هر لحظه که از...

سلام من برسان ای نسیم باد صبا
بدان دیار که آنجا مقام یار مَنَست

نیازمندی من عرضه دِه به حضرتِ یار
چنانکه لایق این عهد استوار مَنست

و گر ملول نگردد بگویش آهسته
که در فراقِ رُخَت، زیستن نه کار منست

تو می دانی که بر سر،غم شود آوار یعنی چه؟
تو می دانی که حسرت از فراقِ یار یعنی چه؟

ز جور آشنایان، باشَدَت پرخون دل و دیده
رِسد هر دَم ز یار آشنا آزار یعنی چه؟

شود عالم به مانند قفس بی همزبان، غمبار
تو می دانی ببینی غصه...

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام بار کشم؟!