متن زانا کوردستانی
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات زانا کوردستانی
لە نێوانی ئە وێنی تۆ
هە موو کە س بوون بە شاعر،
آی ی ی “لە یلا”
رۆژگارێک مە وڵە ۆی وُ مونزەوی!
دێسان “زانا”…
▪برگردان فارسی:
در راه عشق تو همه شاعر شدند
آی ی ی لیلا!
زمانی مولوی و منزوی
و الان زانا!
هەموو بەێانی
بەو ژنە کوردە بیر دەکەمەوا
کە وا نەیزانیوە...
حەوشی ماڵەکەی
لە کوێنەێ ئەم جیهانا لێدانی کات.
▪برگردان فارسی:
هر صبح
یاد آن زن کورد می افتم
که نمی داند، حیاط خانه اش را
کجای این جهان جارو کند؟!
کوژەرتر لە تیر بۆ گیانی من
نەبوونی تۆس...
--(وردەوردە مردن)
کاتێک کە ڕووژەکانی ساڵ تەواو دەبن و
هێشتا...
من تۆم نیە!
▪برگردان فارسی:
کشنده تر از گلوله؛
نبودن توست...
--(مرگِ تدریجی!)--
...
وقتی
روزهای سال تمام می شود و
هنوز
ندارمت!
ڕەشەمە ئەلێ
زۆڵفت پەرێشان نەبێت
خاکەلێوە بەڵام،،،
دوودڵە.
...
بێ ئاواتی خەراپە
دەزانم
دەزانم
که هیچ گۆڵانێک
بۆنی زۆڵفت لێک ناکاتەوا!
▪برگردان فارسی:
حکم می دهد اسفند:
--گیسوانت در بند بماند!
فروردین اما،،،
تردید می کند.
...
نومیدی؛ چیز بدی ست...
می دانم،
می دانم
هیچ اردیبهشتی
عطر گیسوانت را...
دەلاقەکان لێک کەوا
هەتا بۆنت
شار و شەقام لەبەر بگرێت و
قۆرتانن لە بیری جیهان ببات.
▪برگردان فارسی:
پنجره ها را باز بگذار
تا عطر تو
خیابان را در بر بگیرد
عطرِ تنِ تو
سِگرمه های درهم شده ی جهان را
وا می کند…
کورپەێ خەێاڵم،
لەت لەت کردوتە.
(کەڤتار)
ناوی دیکەی تەنیاییە!
▪︎برگردان فارسی:
به دندان کشیده،
--بره ی خیالم را...
کفتار،
نامِ دیگرِ تنهایی ست.
خۆزگا،
داهۆڵێک بواێام
لە نێو بێسانی خەێاڵت
هەر لە بەێانی هەتا ئێواران
قاڵاوەکان نۆکێان بدا
--له تەنیاییەکانم!!!
▪︎برگردان فارسی:
کاش،،،
مترسکی بودم
پای جالیز خیالت
تا غروب گاهان نوک بزنند
کلاغ های سمج،،،
--تنهایی ام را!
هیوادار بوو؛
که له جیاتی تفەنگ،
کتێب و،
قەڵەمێکێ پێ بواێا
تا وێنەێ باڵەندەێکی بکێشا
لەگەڵ لەقێک زەیتوون؛
-- چه کمه بۆر!
▪︎برگردان فارسی:
…آرزو کرد،
به جای تفنگ
کتاب وُ،
قلم داشت تا
پرنده ای را نقش بزند
با شاخه ای زیتون؛
–سرباز!
وقتی مرد از خانه خارج شد؛ او دزدکی وارد خانه اش شد. زن با دیدنش از خوشحالی، در پوست اش نمی گنجید. عشق اش را بوسید و به آغوش کشید. تا ظهر با هم به معاشقه پرداختند و ظهر قبل از بازگشت مرد، از خانه خارج شد.
سه ماه بود...
یادِ تو،،،
دردی ست مچاله!
در قفسه ی سینه ام-
آغشته ی یک تنهایی ی
--بی
پایان!
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
به پنجره های شهر،
--سرک کشیده ام.
اما تو،،،
پشت هیچ پنجره ای؛
نیستی!
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
شاعری یک لاقبایم وُ،
شعرهایم،
کفاف دوست داشتنت را،
نمی دهد!
سعید فلاحی(زانا کوردستانی)
دلتنگی هایم،
--قد کشیده اند!
پا گرفته اند وُ،
راه می روند.
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
در تقدیر صنوبرها
مرگ نیست؛
به روایتِ نیمکت ها
گوش کنیم،
که عشق را می فهمند!
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
هر شب حوالی یادت
--بساط می کنم!
گاهی بیا وُ
عشقی،
لبخندی،،
چیزی،،،
بخر !
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
کشنده تر از گلوله
نبودن توست!
وقتی،
تمام روزهای سال را
به انتظار نشستم وُ
نمی آیی!
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
هر شب؛
شعرهایم را می بوسم،
به امیدی که
زیر لب زمزمه اش می کنی!
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
دیروزهای رفته وُ
امروزهای کسل
و فرداهای در راه مانده،
همگی متفق القول،
غم هجرانت را لبریز اند!
سعید فلاحی(زانا کوردستانی)
کبوتری غمگین ام،
محصورِ میله های قفس...
که هر شب،
رویای شیرین پرواز می بینم!
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
دهان گل را می بویم،
جیب افرا را می کاوم
عقاید آقاقی را می پرسم؛
آه،،،
عجیب ست،
همه و همه
--به قداست تو؛
معترف اند!
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)