پیش مردم جز بدی از من نمی گفتی، ولی از تو نامی هر کجا آمد گرامی داشتم...
صفحه ی امروز را با شعر زیبا میکنم حسِ سرد این روزها را با چند؛بیت گرم و شکیبا میکنم... مقصدم را در مسیر عشق پیدا میکنم ... من دوباره در بهاران جرعه ای از این غزل؛ را نذر مردم میکنم.... من بهارم شور و مستی در نگاهم ... من دوباره...
منم که در شاخه ها دویده ام شبیه موریانه ای در تو زیسته ام و به حیات وحش پیوسته ام. رُزا جمالی
هفت مِلیارد نفر دور هم اند اما باز برترین دغدغه ی نوع بشر تنهایی ست!