اینجا هیچ چیز واقعی نیست نه رفتن تو نه ماندن من انگار یکنفر دارد ما را خواب میبیند با دانه های درشت عرق به پیشانی اش
هیچ دلم نمی خواهد زن باشم ! هی منتظر باش ... منتطر باش ... منتظر باش ...
در برابر چشم‌های آسمان ابر را در برابر چشم‌های ابر باد را در برابر چشم‌های باد باران را در برابر چشم‌های باران خاک را دزدیدند، و سرانجام در برابر همه چشم‌ها دو چشم زنده را زنده به گور کردند چشم‌هایی که دزدها را دیده بود.
سوزی که درون دل ما می وزد این بار ؛ کولاک شبانه است نسیم سحری نیست...
خفتگان را خبر از محنت بیداران نیست تا غمت پیش نیاید غم مردم نخوری ...
بی تو شهریور من نسخه ای از پاییز است سی و یک روز قرار است که ابری باشم...
وقتی قلبم در دل تو می تپد چه جوری از خودم بگویم
یه مرد برای عاشق شدن فقط به یه لحظه احتیاج داره اما برای این که بخواد عشقشو فراموش کنه یه عمرم براش کمه!
هر بار که می‌خواهم به سَمتَت بیایم، یادم می‌افتد که، دلتنگی هرگز بهانهِ خوبی برای تکرار یک اشتباه نیست...!
منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم…
حسادت احساس وحشتناکیه. به هیچ کدام از رنج ها شبیه نیست. چون هیچ شادی و یا حتی غم واقعی تو حسادت وجود نداره. فقط رنج میده و بس. نفرت انگیزه!
آدم توی این دنیا واسه شکسته شدن دلش حق انتخابی نداره... ولی میتونه انتخاب کنه که کی دلش رو بشکنه!
بعدِ تو با هر غروبی ؛ بی قراری میکنم می نشینم با نبودت جمعه داری میکنم ...
تاکسی های سالخورده تا کارگاه اسقاط کار می کنند کارگرهای معدن تا فروریختن سقف آواز می خوانند و آدم های عاشق تا پایان دنیا رنج می برند . . .
به صحرا بنگرم صحرا ته وینم به دریا بنگرم دریا ته وینم بهر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان روی زیبای ته وینم
زنده ام تا در تنم هُرم نفس های تو هست مرگ می داند: فقط باید تو را از من گرفت
چگونه خوابم ببرَد؟ وقتی که می دانم بالشم هرچه نرمتر باشد پرندگان بیشتری کشته شده اند...!
تو مثل تمام رفتن ها هستی که برمیگردی و من مثل تمام برگشتنها ؛ اینجا منتظرت میمانم ..!
آدم‌ها وقتی می آیند موسیقی شان را هم با خودشان می آورند ولی وقتی می روند با خود نمی برند ! آدم‌ها می آیند و می روند، ولی در دلتنگی هایمان شعرهایمان رویاهای خیس شبانه‌‌مان می مانند ! جا نگذارید ! هر چه را که روزی می آورید را با...
وفاداری چیز بدیه. وقتی وفادار می‌مونی همیشه تنهائی...
آدما رو الکی امیدوار نکنین، خیلیا یه امید کوچیک لازم دارن تا به زندگی برگردن وقتی بهشون امید الکی میدین اونها به خاطر شما زنده میشن و برمیگردن و بعدش که ولشون میکنین و میرین اونها عملاً نابود میشن!
جایش خالی خواهد ماند و جای خالی‌اش از همه‌ی آنها که هستند زیباتر است...
باید دنبال شادی ها گشت ولی غمها خودشان ما را پیدا می‌کنند.
هیچوقت رفتنِ یه نفر برای من ناراحت کننده نیست چون از همون موقع اومدنش انتظار رفتنش رو دارم
