متن کوتاه غمگین

ته این دوست داشتن فقط حسرت بود و حسرت تقدیر من فقط نداشتن توئه

ای کاش ، کُت و شلوارت ، خاک نمی خورد،
اُتو می خورد ! حجت اله حبیبی

چقدر دلتنگم ، کاش عکست ، نفس می کشید. حجت اله حبیبی

کاش، کنارم بودی تا یادم بره تمام غصه ها حجت اله حبیبی

+به نظرت پایانی برامون وجود داره؟!
پایان؟!
همش دردِ بی انتهاست...

بهش گفتم :نمیدونم چرا حال و هوای پاییز تو سرم پیچیده؟!
هنوز نه برگی افتاده از درخت، نه قاصدکی که نشونه ای از پاییز برام بیاره!هنوز اونقدر زود خورشید غروب نمیکنه که روز های من انقدر تاریک شده، شب هام طولانی
گفت؛شاید بهارتو جایی گم کردی.

✍سارا عبدی

کجا رفته ای ،تا کجا رفته ای، که حتی به خوابم نبینم تو را. حجت اله حبیبی

خسته ام
کارد از استخوانم گذشته است
به روحم رسیده
...

و درد
به مویرگ هایمان رسیده بود
اما هنوز
لبخند می زدیم:)

بعد از رفتنت هر چه
آدم های اطرافم بیشتر شدند
تنهاتر شدم

من و تو
زخمی دست هم شدیم
من یه گل بودم
تو تیغ رو تن سبز من شدی

چه شب هایی که به امیدِ روزهای بهتر صبح شدند،
و چقدر ناعادلانه! آن روزهای روشن هرگز نیامدند…

پریا دلشب

نیامدی
ابرها
در تن ام
بارانی شدند

ناجوانمردانه دنیا ریشه ام خشکاند و رفت...

اقیانوسی از جنسِ اشک های شورِ چندین ساله ام

مرگ یعنی:
تو بروی عزراییل نیاید..!

تو نیستی و خیالت در من زندگی را ادامه می دهد

ارس آرامی

یخ زده ام در آغوشی که گرم رفتن شد..!

ارس آرامی

دلم تنگ است چنان بغض دارم که امشب باران به احترام اشک هایم می بارد…….





نویسنده المیراپناهی درین کبود

جگرم سوخت به بچه ای که گفت خدایا من پدر و مادر ندارم مرا تو آغوشت بگیر

و من درمیان طولانی ترین شب های تکراری پاییز، به همراه آرزوهایی که شاید برای زنده نگه داشتنشان دیگر توانی نداشته باشم.
علیرضا مرادی

برای تولدم خوشحال نمیشم
چون تک تک اون ها یادم میارن که هرسال به آغوش سرد مرگ نزدیک تر میشم .!)🤫🚬

ما همان بیتِ تنها و غریبِ یک شعریم،
که نه کسی آن را خواند
و نه معنایش کرد...

غزاله غفارزاده

چشم ها گواه اند...
چشم ها گواهی میدهند
که چه زجری کشیده اند
بااین حال سکوت کرده اند
و هیچ دردی رابه زبان نیاورده اند