متن یار

با روح آغشته به تو چه کنم؟! یارا

نسیم صبح پنداری ز کوی یار می آید

به جان ها مژده می آرد که آن دلدار می آید

به صد اکرام می باید به استقبال او رفتن

که بوی دوست می آرد ز کوی یار می آید

به نقد اندر بهشتست آن که یاری مهربان دارد

از یار داغ دیدم و از روزگار هم
چشمی به روزگار ندارم به یار هم

دلبر و یار من تویی رونق کار من تویی

باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من

عشق از راه دور یعنی چه
بغل محکم یارم خواهم

عشق یعنی جای نفرین با دعا یادش کنی
خانه اش آباد دلداری که یارش را فروخت

پاییز "یار" میخواهد،
خلوت کردن میخواهد،
کافه گردی میخواهد...
کافه...؟
به گمانم چند قدمی از کافه ی همیشگی مان دور شده ام؛
عقب گرد کرده و داخل کافه می شوم.
میز کنار پنجره را برای نشستن انتخاب می کنم. پاییز است و ولیعصر مملو از دلبران دست در دست.
اسپرسو...

در روز خوشی همه جهان یار تواند

ای یار بکش دستم آن جا که تو آن جایی

ابر می بارد و من می شوم از یار جدا

چون کنم دل به چنین روز ز دلدار جدا؟

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع

من جدا گریه کنان، ابر جدا، یار جدا

همه هیچ اند، اگر یار موافق باشد

هزار جهد بکردم که یار من باشی

مرادبخش دل بی قرار من باشی

یک کافه، دو دلبر ودو فنجان چایی
آهنگ و سه تار و یک شب رؤ یایی
یک محفل عشق، با دو قلب عاشق
ای یار، نصیبت این چنین شبهایی...

یاری که باری از دل ما کم کند کجاست؟

ﭼﻮﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﺨﻨﻰ ﺟﺰ ﺳﺨﻦ ﻳﺎﺭ

ﻣﺎ ﺭﺍ ﺳﺨﻨﻰ ﺟﺰ ﺳﺨﻦ ﻳﺎﺭ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ

دیدی که یار چون ز دل ما خبر نداشت

ما را شکار کرد و بیفکند و برنداشت

در خاموشی شب
دل بی قرار غم دارد
کجاست یار
کجاست آنکه باید باشد
کنارم نه،در قلبم،در ذهنم
اما ای کاش بود کنارم بود
تا بدن سردم را در بین گرمای وجودش پنهان کند

گفتی بگوی عاشق و بیمار کیستی

من عاشق توام تو بگو یار کیستی

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

ناخوش او خوش بود در جان من

جان فدای یار دل رنجان من

عشق در دل ماند و یار از دست رفت

تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت

روزی کرشمه ای کن ای یار برگزیده