متن یار

ما قصه یِ دل جُز به بَر یار نبردیم

- هوشنگ ابتهاج

تصویر دلخواه منی،،،، اقبال، یعنی تو
زیباترین تقدیرها ، در فال، یعنی تو

دل بسته ای بر آن خدای ناز، یعنی من
دل برده ای با، چشم های کال یعنی تو

تشریح تو، در قلب من پیوسته این بوده
ممنوعه ی عاشقترین خوشحال، یعنی تو

سال نکو، تنها کنار تو...

دلم برای تو تنگ است و من قرار ندارم
مها بیا که دگر تاب انتظار ندارم
کجا گریزم از این شب که از هجوم خیالت
به سر خیال رهایی، وَ یا فرار ندارم
اگرچه ره نگشودی مرا به شهر وصالت
ولی تحمّلِ رفتن، از این دیار ندارم
قسم به موی...

امشب چه کنم که یار
می خواهد ، دل !

یک باغ پر از انار
می خواهد ، دل !

یلدا شد و از
پسته ی خندان لبت

یک بوسه ی آبدار
می خواهد ، دل !

بسته ام بار سفر
یار به همراهم نیست
چشم من آب فقط
پشت سرم میریزد ..

صبح باشد
و پائیز
و یار ..
در بوسه یِ صبح
حاجتِ هیچ استخاره نیست!

حتما پیراهنی سفید
در زندگی داشته باشید،
که لکه ای از یار بر آن بماند ...

طرح ناب خنده ات هوشیار میخواهد مگر؟

عاشقی را با تو غم بسیار میخواهد مگر؟

راه ها گم کرده بودم با تو من پیدا شدم

دیدنت هرثانیه بیدار میخواهد مگر؟

من تو را در خواب هایم شب به شب سر میکشم

تکیه دادن بر دلت دیوار میخواهد مگر؟

لحظه ای...

دستت را به من بده !
می خواهم بِبرَمت دورِ تمام این شهر
بِگردانَمت!
می خواهم شانه به شانه اَت در تمام ِ
خیابان ها و کوچه پَس کوچه های شهر
درمقابل هزاران نگاه زُل زده ی حسود،
باعشق
قدم بزنم و
باصدای بلند
شعرِ دلبرانه
بخوانم تا همه بفهمند...

بهار امد ویار آمدو دیدار جوان شد.
بر گونه ی من چشمه دیدار روان شد.
یک عمر نهان کردم واین عشق نهفتم .
صد حیف که با دیدنش آن عیب عیان شد .
آن یوسف برگشته به کنعان.دل مابرد.
رسوای دوعالم دل یعقوب زمان شد.
مانند زلیخا شده پیر از...

هر زن...
هر چقدر هم که قدرتمند باشد
خوشبختی اش را
با دو مرد تعریف میکند....!
اول پدر...
که الفبای امنیت و عشق را
به او می آموزد....!
.
و دوم
یاری که
تمام دوست داشتنش را
از
آغوش همه ی زنان
برمیدارد و
به پای او
می ریزد....!

ساعتها
هر عددی را می خواهید
نشان دهید !
وقتی یار من
درآغوش من است
ساعت
یقینا
صفر است

زن
که عاشق شود
بیصدا شروع به گلکاری می کند،
باغچه دلش را
پُر می کند از گلهای رز و یاس...
تا ندای عشقش،
سوار بر عطر گلها
به گوش یار برسد....

ترک ما کردی ولی با هر که هستی یار باش
مثل من هرگز نکن، با او کمی دلدار باش

غم یار را ...
جار نمی زنند...
وگرنه کلاغ ها ...
جای غار غار...
می گفتند ...
یار...یار...یار!!

سرم بر سینه ی یار است،از عالم چه می خواهم؟

دلی که در دو جهان جز تو هیچ یارش نیست
گرش تو یار نباشی جهان به کارش نیست

تا خدا باشد نباشد دیگری پس نگو دارد که یار دیگری

شده آن را که تو خواندی به جهان یار ترین
با رقیبان بنشیند ، تو زمین گیر شوی ؟؟

علم بهتره یا آغوش؟
فصل اگه بهار باشه
یار اگه کنار باشه
بادِ آروم اگه پرده رو تکون بده
بوی بارون اگه قاطی بشه با بویِ عطرِ تنش
تو بگو کل دنیا یا آغوش؟
تو بگو بهشت یا آغوش؟
آغوش!
آغوش!

️️️

تو نیز بیا یارا تا یار شوی ما را
زیرا که ز جان ما جان تو نشان دارد


️️️

.

ما قصّه ی دل، جُز به بَرِ یار نبردیم...

سلام ای دلبر شیرین تراز جان
سلام ای مهربان یار ای همه جان
بیا تا پربگیریم باهم ای یار
بیا تا جان بگیریم با هم ای جان

دلی که در دو جهان
جز تو هیچ یارش نیست
گرش تو یار نباشی
جهان به کارش نیست...