100 متن کوتاه شعرنو ۱۴۰۴ جدید 2025

در من اندیشه ی نوری ست

که از پس این تیره گی ها می آید

طوفانی هم باشی
در هوایت می رقصم


آریا ابراهیمی

ای کاش
در حوالی چشمت مینوشتند:
خطر برق گرفتگی لطفا نزدیک نشوید

اضطرابش با من بود
گنجشکی که در آغوش سقوط
جیکش در نمی آمد
طرز نگاهش اما
اما رهایم نمی کند

نگاه کن مرا ؛ که بدون تو افسانه شدم
هی
نگاه کن مرا ؛ که شبیه یک ترانه شدم
دیگر شعر نمی بافم ؛ حالا بهانه شده ام
برای لحظه ی تنهایی ؛ به اشک ؛ روانه شدم

راست میگفت جمشید!
«ندیدن بهتر از نبودنه»
فرسنگ ها فاصله باشد، اما او در دلت و مهم تر از آن تو در دلش باشی و بدانی که آخرت این عشق خیر است...
بخدا که فاصله ها حریف عشق نمیشوند.

👤مأوا مقدم

با تو دریا می شود هر قطره از رویای من

فارق از این فتنه های خفته در شبهای من

حسن سهرابی

نفهمیدش که ما دلداده بودیم....

میان درد و اندوه زاده بودیم....

همانند خدنگ از تار مویی....

چو سیلابی روان در سایه بودیم...

sohrabi hassan
حسن سهرابی

در دیاری پُر ز ظلمت

کوچه هامان بوی غربت

خانه هامان عطر نفرت

شعر هامان بوی هجرت می دهد.

در هوایی پر ز حیرت

بوسه هامان بوی شهوت

خنده هامان رنگ نخوت

چشم هامان طعم سرقت می دهد

اصلا موسیقی برای همین بود

برای گم نشدن در برهوت جهان

برای دوست داشتن و دوست داشته شدن

برای من،برای تو،برای ما

سایه‌ها مرا نمی‌بینند،
نور را باید جست؛
در بازتاب خلوتِ بی‌انتها،
وجودم را پیله می‌کنم،
تا شاید پرواز کنم از قفسِ تاریکی

می توان گفت گلی...
خرّم و شاد به شوقِ دیدنِ هر بلبلی
قامتش راست کند
برگِ گل باز کند
جان خود را بسپارد به نسیم
رقص در باد کند، او که در خاک مقیم...

تو نباشی
همه جا تنهایم

دل در قفس و تن پَرِ پرواز ندارد

این حافظه بی تو که دگر راز ندارد


در جنگ میان من و چشمان سیاهت

این لشگر بی خاطره سرباز ندارد
..........................
حسن سهرابی

در خیالم با تو قدم میزدم
بوی عطر تنت را گرفته ام


آریا ابراهیمی

تیره گی ها که گذشت


فصل گل دادن ماست


آریا ابراهیمی