#زن_همان_صبحی_ست_که_جهان_از_او_بیدار_میشود.
زن، ریشه دارد. در خاکِ صبورِ زمین.
او با نسیم می‌روید، با باران می‌بارد و با آفتاب می‌تابد.
زن را نمی‌شود در قاب واژه‌ها اسیر کرد.
او مفهوم است،
حضور است،
بی‌آنکه فریاد بزند.
زن، تاریخِ خاموشِ صبر است
که قرن‌ها در لابه‌لای کتاب‌ها گم شد
و کسی نفهمید...
