متن اشکِ چشمِ

بی خوابم و پیمانه شب یاد تورا در دل من مست و غزل خوان
خونابه چکان، ازدیده روان،چون خون ریخته دستان زلیخا،همچون پیراهن پاره یوسف
برتن این دل خسته بیمار و مریض،
عشق ممنوع تو را من ندانم که چرا جا میکند

وقتی که ازچشای تودورباشم نازنین ترجیح میدم بمیرم یاکورباشم نازنین مگه میشه عزیزم ازدیدن توگذشت نذاربیشتربمونم اسیرغصه واشک

نیستی و دلتنگی از سقف چشمانم چکه میکند.

تو را با غیر می‌بینم، صدایم در نمی‌آید

دلم می‌سوزد و کاری ز دستم بر نمی‌آید

نشستم، باده خوردم، خون گریستم،کنجی افتادم

تحمل می‌رود اما شبِ غم سر نمی‌آید

توانم وصفِ جور مرگ و صد دشوارتر زآن لیک

چه گویم جور هجرت چون به گفتن در نمی‌آید

چه سود از...

مجال خواب را گرفت،


ز چشم من دو چشم تو

چیشده که به جای عشق، از چشامون درد میباره...!؟

سوخت جگر تب دار من
از آتش نگاه تو
خاموش نشد با اشک چشم
سوز دل شیدای تو

حالِ یک دل را اگر کردی خراب آماده باش
اشکِ چشمِ دلشکسته خانه ویران می کند