متن بند

در من زنی زندگی می‌کند
که سال هاست روح خسته اش درد می‌کند ،
و
او را هرشب به بند می‌کشد
و هر روز محاکمه ،
آری ؛
در من زنی ست به نام سکوت
که سال هاست
مرده است
اما هنوز
نفس می‌کشد.

در هر نفس، دلخسته ام؛
از بس که «احساس»،
پنهان کند، بغضی که بند آرد، نفس را!

در هر نفس،
غم می تپد؛
از بس که احساس،
پنهان کند،
بغضی که بند آرد نفس را.
شاعر: زهرا حکیمی بافقی
(کتاب دل گویه های بانوی احساس)

بارها گفتم و بازهم می گویم
حذر از عشقی که دستانش بسته و راهش بن بست
بقبولان بر خویش
کین جاده سراسر خطر است

غمی است در قلبم که بارانی به چشمش نیست
هیچ انتظار از کسی جزء قهر و خشمش نیست

خسته ام خسته تر از سرباز در بندی که
در زیر تیغ هست و جهان دیگر به پشمش نیست

سیل/بند پاره شد/دانه دانه تسبیح

مرا بند کن به بند بند دلت...

امروز یکی زنگ زد..
در رو باز کردم نذری آورده بود...





کاسه رو گرفتم گفتم دمت گرم داداش قبول باشه...
صبر نکرد کاسه رو بدم..
جیغ میزدو به سمت خونشون می دویدو میگفت...



مااااماااااان چرا نمیزاری این سیبیلامو بند بندازم

آنقدر به دنبالت
دویده ام
بند دل کفش هایم
بریده است

دست و پایی می توان زد، بند اگر بر دست و پاست
وای بر حالِ گرفتاری که بندش بر دل است

دست به
بند می دهم

گر تو
اسیر
‌ می بری...