متن حسرت عمیق

شبیه گریه‌ی بی مرز و حد شدم بی‌تو
چه ساده گریه شدن را بلد شدم بی‌تو

پس از تویی که برایم خودِ خدا بودی
به زیر پای خدایان لگد شدم بی تو

که با تو فاصله ام شصت سالِ نوری شد
و از دریچه‌ی غربت رصد شدم بی‌تو

چه تلخ...

می دونم یک روز میذاری و میری، باد چشم های تو رو با خودش خواهد برد، اما امروز برای من باش، انگار آخرین روزه، امروز برای من باش...

بی‌تو،
من برکه‌ای سردم
که سکوت بر سطحش
برگ‌های زرد را نقاشی کرده است.

در بیت بیتِ شهرِ قلبم، جای دارد

جز، او، نمی‌خواهم، کسی دیگر، بیاید

میان ماه من تا ماه گردون
تفاوت از زمین تا آسمان است

خداوندا ندانستی که یک ماه
درون این زمین و آسمان است؟

تمام این جهانت را بگردی
فقط یه ماه در این کهکشان است

میان ماه من تا ماه گردون
تفاوت از زمین تا آسمان است

همانند درختی در...

می خواهم به گذشته برگردم...
نه به خاطر اینکه اشتباهاتم را جبران کنم،
به خاطر در آغوش کشیدن کسی...
که دیگر نیست...

خبر به دورترین نقطه‌ی جهان برسد
نخواست او به من خسته ـ بی‌گمان ـ برسد

شکنجه بیشتر از این‌؟ که پیش چشم خودت‌
کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد

چه می‌کنی‌؟ اگر او را که خواستی یک عمر
به راحتی کسی از راه ناگهان برسد…

رها کنی‌، برود،...

“تمام عمرم در جهانی گذشت که گوش داشت اما شنیدن نمی‌دانست، و من در سکوتی پر از فریاد، حق نداشته‌ای بودم که به رسم هیچ‌کس پذیرفته نشد.”

یـــارم نمیداند
مـــرا یادش
ویـــران میکند.